π.ΣΑΒΒΑΣ ΛΑΠΠΑΣ ΤΗΣ ΚΑΛΥΜΝΟΥ - Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΤΗΣ ΣΙΩΠΗΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΔΑΚΡΥΩΝ

ΑΚΟΥΣΤΕ ΤΗΝ ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΣΕ ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΗΧΟΓΡΑΦΗΣΗ ΠΟΥ ΕΚΑΝΕ Ο ΡΣ ΜΑΣ

"Ο π.ΣΑΒΒΑΣ ΛΑΠΠΑΣ ΗΤΑΝ ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΟΣ ΤΟΥ ΑΓ.ΣΑΒΒΑ ΤΗΣ ΚΑΛΥΜΝΟΥ ΚΑΙ ΑΡΓΟΤΕΡΑ ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΤΗΣ ΠΑΤΜΟΥ ΑΜΦΙΛΟΧΙΟΥ ΜΑΚΡΗ .
ΗΤΑΝ ΕΝΑ ΔΙΟΡΑΤΙΚΟΣ , ΤΑΠΕΙΝΟΣ ΚΑΙ ΜΕ ΠΟΛΛΑ ΧΑΡΙΣΜΑΤΑ ΠΡΟΙΚΙΣΜΕΝΟΣ ΓΕΡΟΝΤΑΣ . Η ΣΙΩΠΗ ΚΑΙ ΤΑ ΔΑΚΡΥΑ ΤΟΥ ΔΙΕΚΡΙΝΑΝ ΤΗΝ ΖΩΗ ΤΟΥ ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ Η ΜΕΓΑΛΗ ΤΟΥ ΑΣΚΗΣΗ . ΖΟΥΣΕ ΑΠΟ ΤΟ 1960 ΠΕΡΙΠΟΥ ΣΤΟ ΚΑΘΙΣΜΑ ΤΟΥ Τ.ΣΤΑΥΡΟΥ ΣΤΟ ΚΑΝΤΟΥΝΙ ΚΑΛΥΜΝΟΥ ΕΩΣ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΤΟΥ . Ο ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ ΜΟΝΑΧΟΣ π.ΜΩΥΣΗΣ ΕΓΡΑΨΕ ΟΜΩΝΥΜΟ ΒΙΒΛΙΟ ΣΤΟ ΟΠΟΙΟ ΒΛΕΠΕΙ Ο ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ ΤΗΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ ΚΑΙ ΖΩΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΑΥΤΟΥ ΠΑΤΡΟΣ ( ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΤΗΝΟΣ )."

Ο ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟΣ ΙΕΡΟΘΕΟΣ ΚΟΥΡΟΥΝΗΣ. ΙΕΡΑΜΟΝΗ ΑΓΙΩΝ ΠΑΝΤΩΝ ΚΑΛΥΜΝΟΥ.

   Ο ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟΣ ΙΕΡΟΘΕΟΣ ΚΟΥΡΟΥΝΗΣ

Ο πατήρ Ιερόθεος Κουρούνης γεννήθηκε στην Κάλυμνο το 1855.

Δεν τελείωσε το σχολείο, γιατί σε ηλικία 9 ετών έφυγε για το  Άγιον Όρος. Εκεί παρέμεινε έξι περίπου χρόνια ως υποτακτικός σε Γέροντα. Ή υπακοή και η προσευχή του έδωσαν την δύναμη να μπορέσει να ακολουθήσει σταθερά τον δρόμο του μοναχισμού και να αναδεχθεί στο μέλλον ένας άξιος λειτουργός του Κυρίου. Κατά την παραμονή του στο Άγιον Όρος συνέβη κάτι πού του προξένησε θαυμασμό και μίμηση ενός θεάρεστου έργου του Γέροντά του. Παρατήρησε ότι ό Γέροντάς του έφευγε κάθε πρωί από το κελί και γύριζε πολύ αργά. Τού κίνησε την περιέργεια και κάποια ημέρα πήρε την απόφαση να τον ακολουθήσει, για να δει πού πάει και τί κάνει. Έμεινε κατάπληκτος, όταν τον είδε να περιποιείται ένα λεπρό μοναχό. Τόσο τον θαύμασε, πού ζήτησε την ευλογία του για να το κάνει και αυτός. Έτσι ο μικρός δόκιμος έπλεε σε πελάγη ευτυχίας! Το διακόνημά του κράτησε όσο έμεινε στο Άγιον Όρος. Εκεί πήρε το Μέγα και Αγγελικό Σχήμα και χειροτονήθηκε Ιερέας.

 Μετά από αρκετά χρόνια πήρε την απόφαση να επιστρέψει στην πατρίδα του την Κάλυμνο. Στο νησί του εγκαταστάθηκε σε ένα δικό του κτήμα στην περιοχή Καμάρι στον Πάνορμο. Μέ προσευχή και ακούραστη θέληση τακτοποίησε το μικρό αγρόκτημα του, φυτεύοντας διάφορα δένδρα και ότι άλλο τού ήταν χρήσιμο. Εκτός της γεωργίας, ασχολούνταν και μέ την ζωγραφική. Στην αρχή φιλοτέχνησε τον Ταξιάρχη, μία μεγάλη εικόνα πού την χάρισε στον ‘Ιερό Ναό Ταξιάρχου στο Καμάρι, όπου εξακολουθεί να υπάρχει μέχρι σήμερα. Επίσης αγιογράφησε και μία ωραία εικόνα της Παναγίας, πού βρίσκεται ακόμη στο εκκλησάκι της Παναγίας «Ψιλιανης» κοντά στο Γυμνάσιο της Ενορίας Αναστάσεως.

 Ο διάβολος όμως φθόνησε τις πνευματικές του προσπάθειες και του δημιούργησε ένα θλιβερό περιστατικό. Μία γυναίκα υπό την επήρεια του διαβόλου τον συκοφάντησε ότι είχε πέσει σε σαρκικά αμαρτήματα μέ κάποια άλλη γυναίκα. Όταν το έμαθε, λυπήθηκε πάρα πολύ, την συγχώρησε, αλλά και της είπε: «Πήγαινε, κυρά μου, και ας σε ελεήσει η Παναγία». Όμως ο δικαιοκρίτης Κύριος την τιμώρησε μέ πολύ παράδοξο τρόπο, για να παραδειγματιστούν στο μέλλον και όσοι άλλοι υποφέρουν από το πάθος της φιλοκατηγορίας και ιεροκατηγορίας. Ξαφνικά μόλις πήγε να μιλήσει, η φωνή της έβγαινε σαν τού κόρακα, ενώ το σώμα της γέμισε φτερά…

 Κουρασμένος ψυχικά αποφάσισε να φύγει από το κτήμα του και να πάει επάνω στον λόφο, όπου σήμερα βρίσκονται οι Άγιοι Πάντες. Χάρισε το κτήμα σε συγγενικά πρόσωπα και ξεκίνησε για νέους αγώνες. Εκεί αναπαύτηκε το πνεύμα του και έμεινε για πάντα. Άρχισε να κτίζει κελλάκια και την εκκλησία των Αγίων Πάντων. Αγιογράφησε πολλές εικόνες τις όποιες τοποθέτησε στην εκκλησία του. Οι προσευχές, οι νηστείες και όλη εν γένει η αγία ζωή του συντέλεσαν, ώστε πολύς κόσμος να πηγαίνει να προσκυνά στην Μονή και να αναπαύεται μέ την ιερά εξομολόγηση. Απέκτησε συνοδεία εβδομήντα γυναικών, από τις όποιες οι δέκα μόνασαν. Όλος ο κόσμος τον αγαπούσε. Τον είχε επισκιάσει η Θεία Χάρις και τον εκτιμούσαν όλοι. Συχνά τού έκαναν την ερώτηση: «Γέροντα, γιατί σε αγαπά τόσο πολύ ο κόσμος; Υπάρχει κανένα μυστικό;». Μετά από πολλές πιέσεις τούς διηγήθηκε την Αγάπη πού χάρισε στον λεπρό μοναχό…

ΜΟΝΑΧΗ ΦΙΛΟΘΕΗ ΦΟΥΝΤΩΤΟΥ- ΆΚΟΥΣΕ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΣΑΒΒΑ ΝΑ ΨΑΛΛΕΙ ΤΟ ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!!

 

Η ΜΟΝΑΧΗ ΦΙΛΟΘΕΗ ΦΟΥΝΤΩΤΟΥ ΗΓΟΥΜΕΝΗ ΣΤΗΝ ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΑΓΙΩΝ ΠΑΝΤΩΝ ΚΑΛΥΜΝΟΥ. ' ΕΛΕΓΕ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΣΑΒΒΑ ΣΤΗΝ ΚΑΛΥΜΝΟ...

 

 Άλλη φορά ή Γερόντισσα τον άκουσε μέσα από την λάρνακά Του να ψάλλει το «Χριστός Ανέστη », ανήμερα το Πάσχα. Άλλοτε παρουσιάσθηκε μπροστά της στα κελιά, στην αυλή, στην Εκκλησία, κάτω από το αγαπημένο του πεύκο, και κάποια φορά πού πήγε πρωί-πρωί να ανάψει τά καντήλια τον είδε στο Ιερό να λειτουργεί...

 

 Η ΜΟΝΑΧΗ ΦΙΛΟΘΕΗ ΦΟΥΝΤΩΤΟΥ ΗΓΟΥΜΕΝΗ ΣΤΗΝ ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΑΓΙΩΝ ΠΑΝΤΩΝ ΚΑΛΥΜΝΟΥ.

Η Αγγελική ήταν ή πρώτη κόρη των ευσεβών νησιωτών Δημοσθένη και Μαρίας Φουντωτού πού κατάγονταν από τον Πόντο. Έκτος από την Αγγελική, την μετέπειτα δηλαδή Γερόντισσα Φιλοθέη, απέκτησαν και άλλα δύο παιδιά, τον Μιχαήλ και την Θεμελίνα.

Ή Αγγελική γεννήθηκε στην Χώρα Καλύμνου το 1908 και εκεί φοίτησε στο Δημοτικό Σχολείο. Από τα πρώτα εφηβικά της χρόνια ένιωσε μέσα της τον ιερό πόθο να γίνει μοναχή καθώς επισκεπτόταν την ασκητική και απομακρυσμένη Μονή της Αγίας Αικατερίνης στην τοποθεσία «Αρβανίτης», όπου ήγουμένευε τότε ή γνωστή για την αρετή της Γερόντισσα Μακαρία Ζηριούνη. Πριν όμως φύγει για το Μοναστήρι, έπρεπε να φροντίσει τις τέσσερις κατά σάρκα ηλικιωμένες θείες της. Και αυτό διότι εκείνες την μύησαν στην πνευματική ζωή και την ετοίμασαν μέ την δική τους αρετή για να αναδεχθεί αργότερα σε τέλεια Νύμφη Χριστού. Αξίζει να αναφέρουμε ότι ή πρώτη από αυτές, ή Ευτυχία, ήταν επί 70 χρόνια επίτροπος στον Ιερό Ναό τού Χριστού στην Πόθια Καλύμνου, αφιερωμένη μέ την ψυχή και το σώμα της στην διακονία τού οίκου τού Κυρίου, στην καλλιέργεια των αρετών και στα έργα κοινωνικής εύποίίας.

Αρρώστησε όμως ή Αγγελική βαριά από επιδημία της εποχής εκείνης και έτσι οι δικοί της την πήγαν στην Γαλλία για την απαραίτητη θεραπεία. Όταν γύρισε πίσω, εγκατέλειψε τούς δικούς της για την Αγάπη τού Χριστού και πήγε στην Μονή της Αγίας Αικατερίνης το 1937.

Όλες οι μοναχές εκτίμησαν τον ενάρετο χαρακτήρα της, τον ζήλο της και τις ικανότητες της. Έτσι σύντομα έγινε Μεγαλόσχημη μέ το όνομα Φιλοθέη. Τελικά την έστειλαν στο Μετόχι της Αγίας Αικατερίνης στην Πόθια Καλύμνου, όπου μέ την αδελφή Φεβρωνία διέθεταν τά παραδοσιακά τσεμπέρια πού ύφαιναν οι μοναχές της Μονής στον αργαλειό ως και διάφορα χειροτεχνήματα άλλα και αγροτικά προϊόντα.

Δεκαπέντε χρόνια παρέμεινε στην Αγία Αίκατερίνα και διακρίθηκε για το αγγελικό πολίτευμά της αλλά και για τά διοικητικά της χαρίσματα. 

Στις 14 Φεβρουάριου του 1952 κοιμήθηκε εν Κυρίω ή όσιας μνήμης Ηγούμενη Μακαρία Ζηριούνη και μετά 2 ημέρες, στις 16 Φεβρουάριου, με την επέμβαση του τότε Μητροπολίτη Ισιδώρου ψηφίσθηκε ή αδελφή Φιλοθέη Ηγούμενη. Επειδή όμως κάποιες μοναχές αντιδρούσαν στην εκλογή αυτή, ή μακαρία εκείνη ψυχή ταπεινά αναχώρησε με πόνο ψυχής από την μετάνοια της μετά το τεσσαρακονθήμερο μνημόσυνο της Ηγούμενης Μακαρίας.