Ὅσιος Ἰωάννης Δαμασκηνός - Περὶ τῆς Ἁγίας Τριάδος

(Ἔκδοσις ἀκριβὴς τῆς ὀρθοδόξου Πίστεως, Α´ (8) 8. J.-P. MIGNE, P.G, Ρ.Ο. 94, 808-833)

---

Πιστεύουμε σ᾿ ἕνα Θεό, μία πρωταρχικὴ αἰτία, χωρὶς ἀρχή, ἀδημιούργητη, ἀγέννητη, ἄφθαρτη καὶ ἀθάνατη(...).

Πιστεύουμε σ᾿ ἕναν Πατέρα, ποὺ εἶναι ἡ ἀρχὴ καὶ ἡ αἰτία ὅλων τῶν δημιουργημάτων, ποὺ δὲ γεννήθηκε ἀπὸ κανέναν, πού μόνος αὐτὸς εἶναι χωρὶς ἀρχικὴ αἰτία καὶ ἀγέννητος· ὁ ὁποῖος εἶναι βέβαια δημιουργὸς ὅλων, ἀλλὰ κατ᾿ οὐσία Πατέρας ἑνὸς καὶ μόνου, δηλαδὴ τοῦ μονογενῆ Υἱοῦ του, τοῦ Κυρίου καὶ Θεοῦ καὶ Σωτήρα μας Ἰησοῦ Χριστοῦ, καὶ εἶναι προβολέας τοῦ Παναγίου Πνεύματος(...).

Πιστεύουμε καὶ σ᾿ ἕναν Υἱὸ τοῦ Θεοῦ, τὸ μονογενή, τὸν Κύριό μας Ἰησοῦ Χριστό, ὁ ὁποῖος γεννήθηκε ἀπὸ τὴν οὐσία τοῦ Πατρὸς προαιωνίως· φῶς ποὺ ἐξῆλθε ἀπὸ τὸ φῶς, Θεὸ ἀληθινὸ πού γεννήθηκε ἀπὸ τὸν ἀληθινὸ Θεό· Υἱὸ ποὺ γεννήθηκε καὶ δὲ δημιουργήθηκε, ποὺ εἶναι ὁμοούσιος μὲ τὸν Πατέρα καὶ εἶναι αὐτὸς διὰ τοῦ ὁποίου δημιουργήθηκαν τὰ πάντα.
Ὅταν λέμε ὅτι «αὐτὸς ἐγεννήθη πρὸ πάντων τῶν αἰώνων», δεικνύουμε ὅτι ἡ γέννησή του εἶναι ἄχρονη καὶ χωρὶς ἀρχή· διότι δὲν ἔφθασε ἀπὸ τὴν ἀνυπαρξία στὴν ὕπαρξη ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ, ποὺ εἶναι ἡ ἀκτινοβολία τῆς θείας δόξας, ὁ τύπος τῆς ὑποστάσεως τοῦ Πατρός, ἡ ζωντανὴ σοφία καὶ δύναμη, ὁ Λόγος, ὁ ὁποῖος ἔχει προσωπικὴ ὑπόσταση, ἡ οὐσιώδης καὶ τέλεια καὶ ζωντανὴ εἰκόνα τοῦ ἀοράτου Θεοῦ, ἀλλὰ συνυπῆρχε πάντοτε μὲ τὸν Πατέρα καὶ ἦταν στοὺς κόλπους του, καὶ γεννήθηκε ἀπὸ αὐτὸν προαιωνίως καὶ χωρὶς ἀρχή· διότι ποτὲ δὲν ὑπῆρχε ὁ Πατὴρ χωρὶς νὰ ὑπάρχει ὁ Υἱός, ἀλλὰ συγχρόνως ὑπῆρχαν ὁ Πατὴρ καὶ ὁ Υἱὸς ποὺ γεννήθηκε ἀπὸ αὐτόν(...).

Ὅμοια πιστεύουμε καὶ σ᾿ ἕνα Πνεῦμα Ἅγιο, τὸ Κύριο καὶ ζωοποιὸ, τὸ ὁποῖο ἐκπορεύεται ἀπὸ τὸν Πατέρα καὶ ἀναπαύεται στὸν Υἱὸ, τὸ ὁποῖο προσκυνεῖται καὶ δοξάζεται ὁμοῦ μὲ τὸν Πατέρα καὶ τὸν Υἱό, διότι εἶναι ὁμοούσιο καὶ συναιώνιο· στὸ Πνεῦμα ποὺ πηγάζει ἀπὸ τὸ Θεό, τὸ εὐθές, τὸ ἡγεμονικό, τὴν πηγὴ τῆς σοφίας καὶ τῆς ζωῆς καὶ τοῦ ἁγιασμοῦ, τὸ ὁποῖο εἶναι Θεὸς καὶ συνυπάρχει καὶ προσφωνεῖται ὁμοῦ μὲ τὸν Πατέρα καὶ τὸν Υἱό, ἀδημιούργητο, πλῆρες, δημιουργικό, παντοκρατορικό, παντουργό καὶ παντοδύναμο(...).

«Πιστεύομεν καὶ εἰς ἓν Πνεῦμα τὸ Ἅγιον, τὸ Κύριον καὶ ζωοποιόν, τὸ ἐκ τοῦ Πατρὸς ἐκπορευόμενον καὶ ἐν Υἱῷ ἀναπαυόμενον, τὸ τῷ Πατρὶ καὶ Υἱῷ συμπροσκυνούμενον καὶ συνδοξαζόμενον ὡς ὁμοούσιόν τε καὶ συναΐδιον, τὸ ἐκ Θεοῦ Πνεῦμα, τὸ εὐθές, τὸ ἡγεμονικόν, τὴν πηγὴν τῆς σοφίας καὶ ζωῆς καὶ τοῦ ἁγιασμοῦ, Θεὸν σὺν Πατρὶ καὶ Υἱῷ ὑπάρχον καὶ προσαγορευόμενον, ἄκτιστον, πλῆρες, δημιουργόν, παντοκρατορικόν, παντουργόν, παντοδύναμον, ἀπειροδύναμον, δεσπόζον πάσης τῆς κτίσεως οὐ δεσποζόμενον, θεοῦν οὐ θεούμενον, πληροῦν οὐ πληρούμενον, μετεχόμενον οὐ μετέχον, ἁγιάζον οὐχ ἁγιαζόμενον, παράκλητον ὡς τὰς τῶν ὅλων παρακλήσεις δεχόμενον, κατὰ πάντα ὅμοιον τῷ Πατρὶ καὶ τῷ Υἱῷ».

Καθένα ἀπὸ τὰ τρία πρόσωπα ἔχει τέλεια προσωπικὴ ὑπόσταση. Οἱ τρεῖς ὑποστάσεις ἀλληλοϋπάρχουν, γιὰ νὰ μὴν εἰσαγάγουμε νέα διδασκαλία περὶ πλήθους καὶ ὁμίλου θεῶν. Μὲ τὶς τρεῖς βέβαια προσωπικὲς ὑποστάσεις ἐννοοῦμε τὸ ἀσύνθετο καὶ ἀσύγχυτο, ἐνῶ μὲ τὸ ὁμοούσιο καὶ τὴν ἀλληλοΰπαρξη τῶν προσωπικῶν ὑποστάσεων καὶ τὴν ταύτιση τοῦ θελήματος καὶ τῆς ἐνέργειας καὶ τῆς δυνάμεως καὶ τῆς ἐξουσίας καὶ τῆς κίνησης γνωρίζουμε τὸ ἀδιαίρετο τῆς θείας φύσης καὶ τὴν ὕπαρξη ἑνὸς Θεοῦ. Διότι πράγματι ὑπάρχει ἕνας Θεός, ὁ Θεὸς καὶ ὁ Λόγος καὶ τὸ Πνεῦμα του.

Βλέπω μιά αμαρτία μου 40 χρόνια τώρα και μού λέει: «καλημέρα, εδώ είμαι, δεν φεύγω ! »

 

Μόνο η μετάνοια καί η ειλικρινής Εξομολόγηση σε Ορθόδοξο ιερέα μπορεί να ηρεμήσει κάθε ταραγμένη ψυχή...







«…Το να μιλάμε για αθώα αμαρτία είναι το ίδιο με το να μιλάμε για νεογέννητο τυφλό κουτάβι...

Το να μιλάμε για μικρή αμαρτία είναι το ίδιο με το να μιλάμε για μικρό σπόρο σινάπεως.

Αλλά όμως τόσο η αθώα αμαρτία όσο και η μικρή αμαρτία έχουν μεγάλο μέλλον !

Όσο και αν είναι το παρελθόν μιας αμαρτίας ασήμαντο και το παρόν να μην βλάπτει, άλλο τόσο το μέλλον κάθε αμαρτίας είναι αναρίθμητα μεγάλο.

Ένας αρουραίος με πανούκλα αναστατώνει πολλές πόλεις, προξενεί αυστηρές καραντίνες και επιστρατεύει εναντίον του ολόκληρους στρατούς.

Ενώ κοίτα, η αθωότερη και ελάχιστη αμαρτία είναι φορέας και αγγελιοφόρος της πιο φρικτής τύχης από εκείνη του αρουραίου με πανούκλα.

Σήκω και διάταξε συναγερμό κι εσύ σ’ ολόκληρη την πόλη της ψυχής σου εναντίον αυτού του τρομερού αγγελιοφόρου κακοτυχίας. Δημι­ούργησε ατσάλινη καραντίνα γύρω της και επιστράτευσε όλες τις καλές δυνάμεις μέσα σου.

Απ’ όλα τα μικρόβια στον κόσμο η αμαρτία είναι το πιο σταθερό και το πιο καρπερό...


Μια και μοναδική αμαρτία φτάνει, για να ρίξει τον πιο δυνατό άνθρωπο. Όπως όταν ένα σκου­λήκι μόνο του μπαίνει κάτω από τη φλούδα της πιο δυνατής βελανιδιάς.

Ποιός θα καταστρέψει ποιόν πιο εύκολα: το σκουλήκι τη βελανιδιά, ή η βελανιδιά το σκουλήκι; Είναι ξεκάθαρο ότι το σκουλήκι θα καταστρέψει τη βελανιδιά και όχι η βελανιδιά το σκουλήκι.

Σκέψου και μόνος σου, εάν υπάρχει στην ψυχή σου οποιοδήποτε τόσο μόνιμο και τόσο ολοκλη­ρωτικά παρόν όπως η αμαρτία.

Και τη στοργή της μητέρας θα θυμάσαι και θα την ξεχάσεις. Και τους νεκρούς σου φίλους θα μνημονεύεις και θα σιωπήσεις. Και τις καλές σου πράξεις θα θυμάσαι και θα πάψεις να υπερηφανεύεσαι (γι’ αυτές).

Αλλά η αμαρτία, την οποία έπραξες ακόμα και πριν από 40 χρόνια, κάθε πρωί σου φωνάζει: «Καλημέρα»· και κάθε βράδυ: «Θα σε ξαναδώ». Φωνάζει και θα φωνάζει και δεν θα σωπάσει για ολόκληρο αιώνα.

Η αμαρτία πολλαπλασιάζεται πιο γρήγορα από οτιδήποτε άλλο στον κόσμο. Η αμαρτία σαν να αισθάνεται τη δύναμή της στο πλήθος και σαν να μαθαίνει ότι το όνομα της τιμής της είναι λεγε­ώνα.

Ο πρώτος καρπός της αμαρτίας είναι η μεγα­λύτερη αμαρτία. Η ανυπακοή μπορεί να γεννήσει τη δολοφονία. Ο πρωτότοκος καρπός της ανυπά­κουης Εύας ήταν ο Κάιν ο αδελφοκτόνος.

Όσο προσεκτικά και να κρύβεις την αμαρτία σου εκείνη θα φανεί μόνη της.

Η μια ψυχή πληροφορεί την άλλη για το περιεχόμενό της μέσα απ’ όλα τα καλύμματα και τους επιδέσμους. Οι άνθρωποι θα διαισθαν­θούν την πιο κρυφή σου αμαρτία και θα κουνούν επικριτικά το κεφάλι, ακόμα κι αν δεν έχουν καμία δημόσια αφορμή και απόδειξη γι’ αυτήν.

Άμα θέλεις κρύψε όσο επιμελημένα μπορείς φλόγα στην τσέπη· η τσέπη θα καεί και η φλόγα θα εκδηλωθεί.

Τίποτα κρυμμένο δεν υπάρχει, που να μην είναι ήδη αποκαλυμμένο.

Όσο περισσότερο ο άνθρωπος είναι ηθικά αφυπνισμένος, τόσο περισσότερη ανατριχίλα τον καταλαμβάνει από την αμαρτία. Όπως στον ύπνο του υπνοβάτη που ξυπνά ξαφνικά κρεμα­σμένος πάνω από τον γκρεμό και τον πιάνει ανατριχίλα!

Πράγματι, οι αμαρτωλοί είναι ηθικοί υπνοβάτες.

Αλίμονο στον υπνοβάτη, που θα ξυπνήσει πολύ αργά, όταν τα πόδια του θα βρίσκονται στην πιο ολισθηρή άκρη, πάνω από τον βαθύτα­το γκρεμό! Αφού τότε θα ξυπνήσει, όχι για να εκτιναχθεί προς τα πίσω, αλλά μόνο για να είναι ξύπνιος μάρτυρας της πτώσης του στον γκρεμό.

(Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς, Στοχασμοί περί καλού και κακού, εκδ. Ενπλω, σ. 150-151, 156-157)

http://www.diakonima.gr

Εις μνήμην πατρός Νικοδήμου Γρηγοριάτου Αγιορείτη μοναχού 2009 – 2015.

Πέρασαν έξι χρόνια, που έφυγε από κοντά μας ο μακαριστός, Νικόδημος Γρηγοριάτης, Αγιορείτης Μοναχός.
Αγαπητέ αδελφέ, να χαίρεσαι, καθώς οι βιοτικές μέριμνες η σύζυγος και οι δουλειές δεν τελειώνουν..
Θέλω να γράψω για τον αδελφό Νικόδημο, όμως στενοχωριέμαι, όταν τον θυμάμαι. Δεν θέλω να θυμάμαι ότι έφυγε από κοντά μας, γιατί πονώ. Δεν θέλω όμως να πονώ, γιατί πιστεύω ότι με τη χάρη του Θεού, σε καλύτερο μέρος βρίσκεται, εν χορώ αγγέλων εν μέσω παραδείσω, μόνος με μόνο τω Θεώ, όπως συνήθιζε να λέει και αυτός. Τι είναι τούτη τελικά η δύναμη που ενώνει για πάντα αγνώστους  πιότερο από το αίμα των συγγενών; Λες τάχα να’ ναι τούτη η αγάπη μεταξύ των μαθητών, που λέει στο ευαγγέλιο ο Θεός; Ή μήπως είναι τούτη η αγάπη των Αγίων μαρτύρων, προς τον σταυρωθέντα Χριστό ; Αλήθεια σου λέω, στον εν Χριστώ μαραθωνοδρόμο, Νικόδημο, με την σκιά του βοηθό και από την αμαρτία μου χωλός, προσπάθησα ίσα  ίσα, λίγο, κοντά του, κάποτε να βρεθώ. Ειλικρινά σου λέω πάλι, δεν γνωρίζω πως, έγινε τούτο το θαύμα, έναν άγνωστο να υπερ-  αγαπώ !! Είναι μήπως η λήθη παρηγοριά ή είναι τάχα ο χρόνος βάλσαμο μες στην καρδιά ;
Εξίσταμαι και απορώ !! Άσε με αδελφέ μου, δεν με ακούς, πονώ, και να γράψω που μου ζητάς , θέλω, αλλά δεν μπορώ ! Πώς τον Νικόδημο τον Γρηγοριάτη, με λίγες λέξεις, να περιγράψω μου ζητάς; Όταν χιλιάδες κτύποι της καρδιάς του ασκητού, σταυρωθέντα  Χριστό βίωναν καθημερινά !Πώς ο μάρτυρας  λίγο πριν το θάνατο, κουράγιο δίνει σε μας τους θεατές; Ούτε αυτό το μυστήριο γνωρίζω, δε μπορώ να το εξηγήσω, όσο και αν με ρωτάς.
Έφυγε από κοντά μας το κατανοώ, Θεός Κύριος γνωρίζει για όλα αυτά, τ΄ άγια μυστήρια τα απ΄ αιώνως κρυφά! Προσπάθησε, άφησε τον εφήμερο πόνο μακριά και προσήλωσε τα μάτια στον Χριστό. Αυτό είναι το μήνυμα του Νικοδήμου  στα αδέλφια του, σ΄ όλους εμάς.
Συγχώρα με αδελφέ, μα όπου κοιτάζω όπου βρεθώ, βλέπω ανθρώπους, ολούθε τριγύρω να κοιτούν, εκτός από τον δρόμο του Χριστού. Άστα, μη σε βασανίζουν τα γήινα, τα σκιώδη, τα παροδικά, δεν τα κατάλαβες ότι  σαν ατμός, μια μέρα θα εξαφανιστούν όλα αυτά. Μας τα δίδαξε ο αγαπημένος αδελφός, με λόγο, με πράξεις και με φως! Θυμήσου και συ αδελφέ το πράο βλέμμα του που ήταν συνεχώς, καρφωμένο στο σταυρό. Λύσεις σε όλα τα θέματα δεν υπάρχουν όταν  εγωιστικά προσπαθώ να βρω, και  η λίγη ηρεμία μέσα μου φεύγει όταν τους άλλους με πείσμα νουθετώ !
Με τον εγωισμό, τα μαύρα σύννεφα του θυμού και της απιστίας πάνω μας τραβούμε, κι όταν για να φύγουν τα φυσούμε, ακατόρθωτο φαντάζει από δαύτα να απαλλαγούμε.
Με συνείδηση υπνωτισμένη, με ρούχα καθαρά, περπατούμε για την αγρυπνία… Καταλάγηθι  πρώτα με τον αδελφό λέγει ο Κύριος κι ύστερα πήγαινε στην ακολουθία.
Πώς οι ταλαίπωροι ζητούμε πολλάκις το ύψιστο δώρο του Θεού, την Θεία Κοινωνία; Όταν με τις πράξεις μας εκάναμε εχθρούς, όλη την κοινωνία.
Πώς μες τα μάτια την πανάγαθη αγάπη θα ιδούμε ,τον αίροντα, του κόσμου την αμαρτία; Όταν με το στανιό στον συγγενή, στον φίλο ομιλούμε, ενώ θαρρώ εντολή έχουμε απ΄ τον Δεσπότη Χριστό και τον εχθρό να αγαπούμε !
Χριστιανοί κατ’ όνομα και όχι στην ουσία, είναι αδύνατο να κληρονομήσουμε την αιώνια βασιλεία. Σε παρακαλούμε Κύριε μη μας χρεώσεις και αυτήν  την αμαρτία, σαν τους τυφλούς Φαρισαίους, που δεν ήξεραν τι πάει να πει φιλανθρωπία; Διότι ουδείς θα κάτσει εις τα δεξιά σου κατά την φοβερή, Δευτέρα Παρουσία !
Όλοι οι μαθητές και αδελφοί, ας ενώσουμε βλέμματα ελπίδα και προσευχή, προς την Αγάπη την εσταυρωμένη, την ουράνια, την παντοτινή, να μας μάθει  κι εμάς  να συμπονούμε όλον τον κόσμο, με αγάπη σταυρική..
Τούτο μας διδάσκουν  οι Άγιοι πατέρες και Νικόδημος θαρρώ, τα λόγια και τις πράξεις του Κυρίου να ακολουθώ, εάν θέλω στο τέλος να σωθώ .Κάνε με να κλάψω, κάνε με να στενοχωρηθώ, αφού το θέλεις για την σωτηρία μου κάνε με να μπορώ στου Νικοδήμου, τον τρόπο σκέψης και ζωής, να πορευτώ. Πώς τα λόγια του να ξεχάσω τα εκφραστικά; Μες τα αυτιά μου με δύναμη, ρήματα ζωής ηχούν εκκωφαντικά !
Ποιος θα μου δώσει δάκτυλα να γράψω; Ποιος θα μου δώσει φωνή για να φωνάξω; Οι Άγγελοι στους ουρανούς, όταν φεύγουμε από εδώ μας οδηγούν, με υπομονή τα μικρά αδέλφια τους από τα τελώνια περνούν. Προσεύχονται,  ισάγγελοι  κι εμείς να γίνουμε και όχι κτήνη, την άνωθεν ζωή να προτιμήσουμε με τα επουράνια σμήνη..
Χριστό συνεχώς να δοξολογούμε για την μεγάλη τιμή και χάρη, που δεν μας εγκατέλειψε τους ταλαίπωρους, ο διάβολος, αιώνια να πάρει..!! Όλοι εμπρός να τρέξουμε, τον καλόν αγώνα να μην αφήσουμε, για της βιωτής την χάση, που το χώμα θα καταπιεί και ο άνεμος βίαια, κάποια μέρα θα κατασπαράξει.
Ο μυστικός δείπνος στρωμένος απ΄ τα χέρια του Κυρίου, του αφέντη Χριστού, εμάς περιμένει, πλουσιοπάροχος εις πάντας τους διψώντας, εις πάντας τους ταπεινούς.
Χριστός ανέστη εχθές και σήμερον για  πάντα, για όλο τον κόσμο. Δι΄ ευχών του γέροντος δόξα τα μεγαλεία σου Κύριε, αντιλαλούν συνεχώς από τα κουρασμένα χείλη, του ασκητού οι ανάσες της καρδίας ευωδιάζουν, έως στην ουράνια πύλη..
Πώς,  Νικόδημε, στα πολυτάραχα νερά της βιωτής ατάραχος αγρυπνείς και καθεύδεις; Πώς μέρα με την μέρα την πίστη σου στον Χριστό βήμα σταθερό το βήμα οδεύεις; Πώς κι εμάς σε αυτόν τον ευλογημένο τρόπο σκέψης και ζωής, με την πατρική σου αγκαλιά  μας μαζεύεις; Πώς στον δυνατό αγέρα του βίου αλύγιστους και σταθερούς μας θέλεις; Χριστός το πρώτο δίδαξε εάν μαθητής του θέλεις να ΄σαι, μας λες και επιμένεις. Αν στον βασιλιά μας κάνανε άδικα τόσα και τόσα με μανία, τι αντιμετώπιση περιμένουμε εμείς οι απλοί ακόλουθοι του από την κοινωνία;
Γρανιτένια καρδιά να είχες αδελφέ Νικόδημε, θα είχε ραγίσει, θα είχε σπάσει. Μαρτύρα μας κι εμάς τι έχει μέσα και τα βάσανα και τον πόνο έχει ξεπεράσει;  Δι΄ ευχών της υπακοής στον γέροντα Χριστό θαρρώ μέσα έχει. O αχώρητος εν παντί τα πάντα εν Πνεύματι κρατεί, ζωογονεί και συνέχει..  Και φτάνει τούτο το μένος της βιωτής να κάψει;
Mακάριος ο άνθρωπος που διψά, που επιτρέπει, στο Πνεύμα συγκάτοικο να γένει. Αυτός ως άλλος Παύλος εις τρεις ουρανούς θα αρπαγεί,  με το Πνεύμα σε ευλογημένους τόπους να τον οδηγεί. Εις στην ακατάπαυστη κατάπαυση εκεί τελικά, την αληθινή ειρήνη, ως σύντροφο γλυκειά θα χαρεί.
Όποιος τα σημάδια του Πνεύματος μες στην καρδιά δεν έχει, καλά είναι να ψαχτεί μήπως από την μαθητική ιδιότητα έχει ξεφύγει, έχει τελικά ξεπέσει.  Τι λες αδελφέ μου τώρα, μπορεί να συμβαίνει και  αυτό, τώρα που υποτίθεται, ότι είμαστε στον δρόμο τον σωστό;! Θυμήσου αγαπητέ  φίλε, το δαιμόνιο του Ευαγγελίου, αφού τριγύρω γύριζε για χρόνια, στην ιδία οικία ξαναγύρισε την καθαρή, του << καθαρού  πιστού >>, που πίστευε ότι κληρονόμος ήταν, της ζωής της αιωνίας. Εκαυχήθει μυστικά ο ταλαίπωρος ότι από την δική του δύναμη είχε φύγει, ο αιώνιος εχθρός κατά της κοινωνίας. Και σα μαγνήτης η υπερηφάνεια, τράβηξε πάλι, μέσα του, άλλα επτά δαιμόνια της κακίας. Τότε αδύνατο, μου φαίνεται ο άνθρωπος να σωθεί, με πιάνει απελπισία.!! Τα αδύνατα παρά ανθρώποις δυνατά από τον Θεό της αγάπης ..
Συγχωρείστε με για την πτωχή την γλώσσα και την ομιλία, Χριστό μην ανταλλάξουμε για τα επίγεια, για μας θα είναι, μεγάλη αδικία!! Πώς το μυαλό το άπιστο το τυφλό, πολλές φορές εμπιστευόμαστε για οδηγό; Πως τον Θεό του φωτός προσπαθούμε να επισκιάσουμε με το δύσμοιρο το εγώ;
Απορώ κι εξίσταμαι και όσο το σκέπτομαι, τόσο απορώ, αν τελικά πιστεύουμε, ότι έχουμε επουράνιο Πατέρα στον ουρανό!! Γιατί συνέχεια το κατ΄ εικόνα και τον προορισμό μας τον ξεχνούμε, και με τη θεωρία  του Δαρβίνου, με τα άλογα ζώα θέλουμε να ομοιωθούμε;
Πώς ο τάλας ο ανθρωπάκος ο τόσο μικρός, εξοργίζει με λόγια και με πράξεις τον Δημιουργό. Αυτός που με την ματιά του κάνει την γη να τρέμει, εμάς τα ανθρωπάκια στην αγκαλιά του να επιστρέψουμε περιμένει… Αυτός που από γλυκούς Αγγέλους εξυμνείτε ακαταπαύστως, πώς ανέχεται την δημιουργία του να κάνουμε άνω κάτω;! Πώς την χάρη και την ευλογία του Θεού, στην ζωή μας ζητούμε; Αφού την παράφρων ανυπακοή με την λογική μας εξυμνούμε. Πώς σε βάθρα τελειότητας μόνοι μας τον εαυτό μας τοποθετούμε, όταν  τους γύρω μας αφ΄ υψηλού μυστικά κατηγορούμε.
Ω, Θεέ των Θεών! Ω, Κύριε των Κυρίων! Ευλόγα μας και μη σταματάς, με τις ρανίδες αίματος του τιμίου σώματος σου να μας κοινωνάς. Ατέλειωτο φαίνεται τούτο το ταξίδι της λογικής, που μάταια προσπαθεί, του προ των αιώνων Θεού την πρόνοια με πείσμα δαιμονικά να καταργεί.
Δώσε μας Κύριε την δύναμη για το καλό, δώσε μέσα από την θυσία την  χαρά, μη μείνει η ζωή μας επί της γης ματαία, μη μείνει μια ανάμνηση αισχρά.. Θέλω να κλάψω, θέλω να σιωπώ, να καυτηριάσω το πάθος που με κυβερνά, ο εγωισμός με ακράτητη μανία, εχθρό, με κάνει στον Θεό που με αγαπά. Απορώ πως ξεχνώ, πώς γυρίζω την πλάτη, στου Χριστού την σταυρική αγκαλιά, και με ορμή ως χοίρος στα γήινα στην λάσπη το σώμα με τσαλαβουτά. Δώσε λύση, δώσε Λυτρωτά την χάρη σου σε μας, αιώνιοι πιστοί δούλοι σου, ανάξιοι, να μας έχεις από κοντά.
Εάν τους γύρω μας δεν συμπονούμε, την κακομοίρα την ψυχή μας, ας λυπηθούμε, γιατί με την αναλγησία μας την Εσταυρωμένη Αγάπη, της αφαιρούμε…. .Βοήθει  μοι  Κύριε τα σύνορα του εγωισμού να μικρύνω, μες στην καρδιά, καινούργια, πιο μικρά να χαρτογραφήσω, ειη δυνατόν με την χάρη σου να σβήσω… Βοήθα με Κύριε, βοήθα με τον αμαρτωλό, μην μόνος μου πέσω στον γκρεμό, που με τα ίδια μου τα χέρια, τον έσκαψε το καταραμένο το εγώ…
Με την φωτιά της ταπείνωσης το εγώ που κάθεται ψηλά πάνω εκεί, και σαν σκληρός τύραννος τους πάντες επιτηρεί, τους Αγίους τους βίους τους, να σταματήσει να αμφισβητεί. Τον  παντογνώστη  Θεό να πάψει να εξετάζει με την τόση δα και σκοτισμένη λογική. Βοήθει μη Κύριε να κάψω να φυγαδεύσω μια και καλή, παντελώς στο χάος, να εξοστρακίσω την  τυραννία του εγωισμού, την δαιμονική.. Δίδαξε με Κύριε εσένα, συνεχώς, στην ζωή μου να ζητώ, να μην με παρασύρει η επιθυμία στα αμαρτωλά, στο κακό..
Πατέρα,  Νικόδημε, γλυκέ μου συμπαραστάτη και αδελφέ, αμετάκλητη απόφαση του Θεού στις πέντε Φλεβάρη, από κοντά μας θέλησε για πάντα να σε πάρει. Τον  Θεό για όλα πρέπει οι ταλαίπωροι να ευγνωμονούμε, αγνώμονες και στην πανσοφία του, να μην βρεθούμε. Κοντά σου αιώνιοι φίλοι Χριστό να κοινωνούμε, αυτήν την μεγάλη χάρη από τον Κριτή ζητούμε.
Είθε το νέο έτος φίλοι και εχθροί ευλόγησον να  πούμε, την Θεια Κοινωνία με άγιο φωτισμό στην ψυχή να υποδεχτούμε. Μέγα το τείχος  είπε ο Άγιος της Αγίας φιλοξενίας, που χωρίζει υμάς προς ημάς, το όνομα του αμετανοησία, η πιο απλά, μέγα  αδιαφορία.
Πονώ γονατίζω, την αγάπη σου εκλιπαρώ, άλλαξε την στάση σου σε παρακαλώ. Δεν με μέλει εμένα, λίγο σε ακούω, με αδιαφορία σε κοιτώ…. Μα έτσι αδελφέ αλλοιώνεις την Χριστολογική, το εμείς, για το εγώ. Βγες από την ερημία σου από τα βάσανα των λογισμών, από τον λαβύρινθο τον κακό που δεν έχει ποτέ τελειωμό.. Δεν το λέω εγώ, Θεός Κύριος εκλιπαρεί, με σταυρική θυσία το ζητεί, την μαθητική αγάπη μεταξύ μας, τα έθνη, όλοι, ο Κύριος να ιδεί.
Εγώ φίλε μόνος μου τι μπορώ να κάνω για όλα αυτά ? Αδύναμοι είναι οι καλοί επιμένω, στον  κόσμο που χάλασε, από την γνώμη μου δεν  βγαίνω…. Πώς τότε τολμάς να λες ότι τον Θεό αγαπάς, που δεν έχεις δει, όταν τον αδελφό σου η ψυχή σου περιφρονεί!!! Πως επικαλείσαι την κούραση ως θυσία  περιττή, αφού ο ίδιος ο Δεσπότης από εμάς συνεχώς την ζητεί.. Δεν ανάγνωσες ποτέ ότι ως έκτρωμα λογίζεται η αρετή χωρίς θυσία. Τι λόγο θα δώσουμε στον Δεσπότη Χριστό, για τη δική μας αδιαφορία. Μην κοιτάς μακριά, μην κοιτάς ψηλά, δίπλα την έχεις την ευκαιρία, από την αγάπη στον συνάνθρωπο, την θυσία, θα φτάσεις στην ζωή την αιωνία …..
Ω άνθρωπε, μη πιστέψεις ούτε μια στιγμή, ότι είσαι αυτάρκης κι από τον συνάνθρωπο ή τον Θεό τίποτα δε θα χρειαστείς. Ο Πανταχού παρών που τα πάντα εν σοφία πληροί, την αίτηση σου εκπληρώνει σε όλα τα επίπεδα της ζωής, πριν καν τη σκεφτείς. Ολούθε γύρω όπου να κοιτάξεις, όλη η δημιουργία  Θεού θέλοντος, τον άνθρωπο εξυπηρετεί. Τα άλογα ζώα, ψηλά στον ουρανό, κοιτούν και υμνούν τον Θεό, καθώς πίνουν  το βρόχινο νερό…
Πώς εσύ επικαλείσαι αμνησία εις στην του Θεού την τόση ευλογία; Θυμήσου την πόρνη την μετανοούσα που τελικά έγινε Αγία….  Την προτίμησε ο Κύριος στην δική του συνοδεία, από τον μαθητή που το χρήμα, πάνω από όλους και όλα, η καρδιά του τελικά προτιμά.
Προσοχή !!  Μισητή και μια,  είναι η αχαριστία, όσες μορφές κι αν έχει η απληστία. Δεν μισεί ο Θεός τα άτακτα παιδιά, αφού είναι εκ φύσεως αγαθός.. Τα  παιδιά που αδικούνται  όμως η Παναγιά, τα δείχνει στον Υιό της και Θεό, να τους ρίξει από κοντά, μια γλυκιά, μια επιπλέον στοργική ματιά. Δεν είναι πρέπον με τον δήθεν φωτισμό, να προβάλλουμε το εγώ. Ας κάνουμε το σωστό για όλους, για τον έναν, για τον Χριστό.
Μόδιον του κόσμου και οδηγός, να γίνει ο κάθε Χριστιανός. Αφού πρώτα ιδούμε βαθειά μέσα μας και διορθώσουμε  τον κόσμο τον εσωτερικό, ας αρχίσουμε νέα αρχή, με αγάπη θεμιτή, ιλαρό δότη αγαπά κύριος ο Θεός.
Θαύματα, ζητούμε από τον Θεό, να κατεβάσει από τον ουρανό μεγάλη φωτιά. Ο Κύριος απαντά στον υπερήφανο λαό, ένα θαύμα θα σας δείξω, του προφήτη Ιωνά. Διαλέχτε σε ποια θα είστε μεριά, του κήτους η του μαθητή που την προσευχή προτιμά; Πολλοί θα ειπούν την Ανάσταση του εδώ ο Κύριος εννοά !Κι εγώ θα τους πω διαλέχτε  πλευρά, με τον σταυρωθέντα, ή με τους σταυρωθέντες θα πάμε παιδιά; Εγώ φίλε στο είπα και πριν ο κόσμος χάλασε, από την σκέψη μου δεν το βγάζω…. Πώς, πότε θα βρέξει και πότε θα χιονίσει, ξέρουμε με ακρίβεια οι μωροί, και τον καύσωνα της αποστασίας που έρχεται πάνω μας δεν βλέπουμε οι τυφλοί !!
Δόξα τη μακροθυμία σου Κύριε ! Δόξα την οικονομία σου Χριστέ ! Δόξα σοι τω δείξαντι το φως ! Δόξα εν υψίστοις Θεώ ! Δόξα σοι μόνε φιλάνθρωπε ! Προσπάθησα κουρασμένος, από τα πολλά, σε ένα δωμάτιο σκοτεινό, να κάτσω να σκεφτώ, να προσευχηθώ, μα το πηχτό σκοτάδι δε με άφηνε τα μέσα μου, τα έξω να αφουγκραστώ. Τούτη τελικά είναι η αχείλλιος φτέρνα μου, ως άνθρωπος να αδυνατώ, να περιγράψω να κατανοήσω, ότι δεν μπορώ να ιδώ…
Την φαντασία μας αδέλφια σε κακοτράχηλα  μονοπάτια με το σκοτάδι οδηγό, μην την αφήσουμε να μας παρασύρει και  χαθούμε για πάντα, σας εκλιπαρώ .Γι αυτό ο Κύριος μας λέει στο Ευαγγέλιο, εγώ ειμί του κόσμου η οδός, εγώ ειμί του κόσμου το Φως !!Λάβετε όλοι από αυτό το Φως, για να έχετε ζωή φωτεινή, καθαρή, ζωή ελπιδοφόρα, ευτυχισμένη, αμόλυντη, ζωή  αιωνία ..Δεύτε προς με πάντες οι κοπιώντες και θα βρείτε ειρήνη εις στην καρδία, ανάπαυση από την ματαιότητα του κόσμου τούτου και θα νιώσετε πάλι παιδία.
.Από καρδιά τσακισμένη από χείλη λιπαρά, βγάζει η ψυχή ύστατη κραυγή .Χριστός Ανέστη , Αληθώς Ανέστη, επί γης ειρήνη, εν ανθρώποις ευδοκία !!!   Αυτά τα λόγια τα αδελφικά τα είπαμε μεταξύ μας εν αγάπη εν συντομία, για να βαδίζουμε κατά το παράδειγμα του Νικοδήμου, στου Χριστού την οδό, την μακαρία..
Αν δεν το αφήσεις το Πνεύμα να λυπηθεί, δεν πρόκειται ποτέ από μέσα σου να φύγει. Φως αυτό και οδηγός στη ζωή σου θα γίνει, Αγία Μονή θα στήσει στην ψυχή, αιώνια να μείνει.

Καθόλου μην αμφιβάλεις για αυτά που ακούς, δεν είναι λόγια μοναχά για τους μοναχούς…. Κυρίου τα λόγια αγνά, πιστά, αληθή, υπέρ  ενδοξοτέρα ,αυτά θα κρίνουν την οικουμένη πέρα ως πέρα !!!Εκ της αδελφότητος των Πειραιωτών Χριστιανών

Νικοδήμου Μοναχού. 5-2-15

Ο ΚΟΣΜΟΣ ΘΑ ΣΙΧΑΘΕΙ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ»: ΜΗΠΩΣ ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΝΟΝΤΑΙ ΟΙ ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ ΤΟΥ ΠΑΤΡΟΚΟΣΜΑ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΑΪΣΙΟΥ;

Ἐπιβεβαιώνονται οἱ προφητεῖες Πατροκοσμᾶ καὶ Παϊσίου
«Ὁ κόσμος θὰ σιχαθεῖ τοὺς πολιτικούς…»

 ΣΧ. «ΧΡ. «ΒΙΒΛΙΟΓΡ.»: Μήπως ἐπιβεβαιώνονται;

Γράφει ὁ «Κωνσταντῖνος»

.          Παρακολουθώντας τὶς τραγικὲς ἐξελίξεις ποὺ διαδραματίζονται στὴν πολιτικὴ σκηνὴ τῆς χώρας, τὸ ἀρνητικὸ κλίμα ποὺ ὑπάρχει γιὰ τὴν πολιτική, τοὺς πολιτικοὺς καὶ τὶς πολιτικές τους πρὸς τοὺς πολίτες, δὲν μπορῶ παρὰ νὰ θυμηθῶ τὰ λεγόμενα τοῦ γέροντος Παϊσίου, ἑνὸς μοναχοῦ ποὺ μόνασε στὸ Περιβόλι τῆς Παναγίας, στὸ Ἅγιο Ὅρος καὶ ποὺ σύμφωνα μὲ μαρτυρίες πολλῶν, μοναχῶν ἀλλὰ καὶ κοσμικῶν, εἶχε πολλὰ χαρίσματα καὶ ἀνάμεσα σὲ αὐτὰ ἕνα καταπληκτικὸ καὶ πολὺ σπάνιο –ἀκόμη καὶ ἀνάμεσα στοὺς ἁγίους τῆς Ἐκκλησίας μας– χάρισμα, αὐτὸ τῆς προγνώσεως!!!
.            Γνώριζε δηλαδὴ ἀπὸ πρὶν καὶ προσπαθοῦσε νὰ προειδοποιήσει, χωρὶς ὅμως νὰ βλάψει πνευματικὰ τὸν ἄμεσα ἐνδιαφερόμενο. Πολλὲς διηγήσεις, ἀκόμη περισσότερα τὰ περιστατικὰ ποὺ ἔχουνε μαθευτεῖ στὶς τάξεις τῶν πιστῶν τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας, καταμαρτυροῦν τὸν χαρισματικὸ γέροντα ὡς σύγχρονη μορφὴ τῆς ἐκκλησίας ποὺ θέλησε νὰ μᾶς εἰδοποιήσει γι᾽ αὐτὰ ποὺ ἔρχονται καὶ ποὺ μὲ πολὺ ἀγάπη καὶ χωρὶς ἐπιτήδευση μετέδιδε λόγια ἀλήθειας καὶ ἀνακούφισης ἀλλὰ καὶ πολλὲς φορὲς ἀναφέρθηκε στὸ μέλλον μὲ μεγάλη σαφήνεια, χωρὶς νὰ ἀλλάζει τὰ λόγια του καὶ ἐμμένοντας στὰ τραγικά, ποὺ πρόκειται νὰ συμβοῦν στὴν χώρα, χωρὶς νὰ ἀφήσουν πληγὲς καὶ πληγωμένους, ἀλλὰ καὶ τὰ εὐχάριστα ποὺ θὰ ἀκολουθήσουν ἀμέσως μετά.
.            «Ὅταν οἱ μέρες θὰ πλησιάζουν, τότε ὁ κόσμος θὰ σιχαθεῖ τοὺς πολιτικούς…», ἦταν τὰ λόγια τοῦ γέροντα (ὁ ὁποῖος στὴν συγκεκριμένη προφητεία του ἀναφέρεται σὲ ἐπίθεση τῆς Τουρκίας πρὸς τὴν Ἑλλάδα) καὶ τὰ ὁποῖα συνεχίζουν: «καὶ θὰ τοὺς κυνηγήσει»… Ἴσως νὰ ἀποτελεῖ σύμπτωση τὸ γεγονὸς πὼς ἡ Τουρκία ἔχει πάρει τὰ ἡνία τῆς περιοχῆς καὶ ἔχει μεταβληθεῖ σὲ «δεξὶ χέρι» τοῦ Λευκοῦ Οἴκου, ἐνῶ ταυτόχρονα ἀπειλεῖ γιὰ τὸ Αἰγαῖο μὲ συνεχεῖς παραβιάσεις καὶ μὲ ἀσκήσεις ποὺ σὰν κύριο σκοπὸ ἔχουν τὴν κατάληψη νησιοῦ! Βέβαια, ὁ γέροντας Παΐσιος ἀναφέρθηκε στὴν συνέχεια τῆς προφητείας λέγοντας: «τὸ κακὸ θὰ ξεκινήσει, ὅταν ἀκούσετε νὰ μιλᾶνε στὴν τηλεόραση γιὰ τὰ 12 ναυτικὰ μίλια»!
.           Ἴσως νὰ θεωρηθεῖ σύμπτωση, ἐπίσης, τὸ γεγονὸς πὼς ἕνας ἄλλος Ἁγιορείτης μοναχός, ποὺ ἀναγνωρίστηκε ὡς ἅγιος τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας, ὁ Πατροκοσμᾶς (Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλὸς) ἔχει προφητεύσει πὼς «θὰ ξεσηκωθεῖ τὸ ρέμπελο καὶ μετὰ οἱ πολίτες…», παραμένοντας στὸ ἴδιο «μοτίβο» (προγενέστερη πρόβλεψη ἀπὸ αὐτὴ τοῦ Παϊσίου) προσθέτοντας ὅμως ἕνα στοιχεῖο, αὐτὸ τοῦ ξεσηκωμοῦ τοῦ «ρέμπελου» (παλαιότερα ρέμπελος ὀνομαζόταν ἐκεῖνος ποὺ δὲν εἶχε νὰ κάνει δουλειὰ καὶ ποὺ τριγυρνοῦσε ἄπραγος ἐδῶ κι ἐκεῖ στοὺς δρόμους) ποὺ εὔκολα μπορεῖ κάποιος σήμερα νὰ συγκρίνει τὸν «ξεσηκωμὸ τοῦ ρέμπελου» μὲ τὶς τελευταῖες κινητοποιήσεις τῶν λαθρομεταναστῶν στὸ κέντρο τῆς Ἀθήνας. «Τότε», ἀναφέρει ὁ Πατροκοσμᾶς, θὰ ὑπάρχει κυβέρνηση καὶ θὰ εἶναι σὰν νὰ μὴν ὑπάρχει»!!! Καὶ ἡ σημερινὴ πολιτικὴ κατάσταση, δυστυχῶς, τείνει νὰ καθρεφτίζεται στὴν πρόρρηση – προφητεία τοῦ ἁγίου γέροντα καὶ μοναχοῦ… Ὁ Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός, ὅμως, ἀναφέρεται καὶ σὲ ἄλλα στοιχεῖα στὴν προφητεία του πρὶν νὰ φθάσει στὴν σύγκρουση μὲ τοὺς Τούρκους (ἡ ὁποία ἐπαναλαμβάνεται στὶς προφητεῖες καὶ τῶν δύο ἁγιορειτῶν μοναχῶν). «Ἕνας μεγάλος σεισμὸς θὰ κάνει πολὺ κακὸ καὶ μετὰ ἀπὸ αὐτὸν θὰ ἐπιτεθεῖ ὁ Τοῦρκος καὶ θὰ φθάσει μέχρι τὰ ἑξαμίλια…»!
.     Ἕξι μίλια ὁ Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός, δώδεκα μίλια (καὶ πιθανὴ παραβίασή τους) ὁ γέροντας Παΐσιος! Οἱ συμπτώσεις εἶναι ἰδιαίτερα σημαντικές, τὴν στιγμὴ ποὺ συγκλίνουν στὴν Ἑλληνοτουρκικὴ σύγκρουση… ἀλλὰ καὶ στὸ ἀποτέλεσμά της.
.          Τί γνώριζαν οἱ ἅγιοι αὐτοὶ γέροντες καὶ προσπάθησαν νὰ μᾶς προειδοποιήσουν; Κανεὶς δὲν μπορεῖ νὰ ἀπαντήσει μὲ σαφήνεια, ὅταν μελετᾶ τὶς προφητεῖες, ἰδιαίτερα ὅταν αὐτὲς δὲν ἔχουν ἀκόμη ἐκπληρωθεῖ. Ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία δὲν ἔχει πάρει ἐπίσημη θέση καὶ δὲν ἀναφέρεται στὰ προφητικὰ λεγόμενα τῶν δύο γερόντων. Ὅμως, δὲν εἶναι λίγοι ἐκεῖνοι οἱ ἱερεῖς ποὺ πολλὲς φορὲς ἀναφέρονται στὰ λεγόμενα τῶν δύο σημαντικῶν αὐτῶν γερόντων νουθετώντας ὅλους νὰ εἴμαστε δυνατοὶ στὰ ἐπερχόμενα…
.          Τὰ γεγονότα, ὅπως λένε ὅσοι μελετοῦν τὶς προφητεῖες καὶ ταυτόχρονα παρακολουθοῦν τὶς παγκόσμιες ἐξελίξεις ἀλλὰ καὶ τὶς Ἑλληνικές, τρέχουν πολὺ γρήγορα. Ἔχουν ἀποκτήσει μεγάλη ταχύτητα καὶ δὲν προλαβαίνουμε νὰ τὰ μαθαίνουμε ὅλα…
.          «Τὸν Πάπα νὰ καταρᾶσθε, αὐτὸς θὰ εἶναι ἡ αἰτία τοῦ κακοῦ…», δήλωσε μὲ ἀπόλυτη βεβαιότητα ὁ Πατροκοσμᾶς καὶ ἀναλογιζόμενοι τὴν τελευταία «ἐκστρατεία» τοῦ ἀρχηγοῦ τῆς Καθολικῆς Ἐκκλησίας στὸν Ἀραβικὸ κόσμο, ἐν ὄψει τῶν συζητήσεων ποὺ γίνονται γιὰ τὴν ἀγορὰ ἐνέργειας καὶ τοὺς ἐνεργειακοὺς δρόμους, μὲ ἐπιφυλάξεις μποροῦμε νὰ ποῦμε πὼς μᾶλλον βρισκόμαστε μπροστὰ σὲ σημαντικὲς (ἴσως καὶ τραγικὲς) ἐξελίξεις, οἱ ὁποῖες ὁδηγοῦν στὴν ἀλλαγὴ τοῦ χάρτη τῶν Βαλκανίων καὶ στὴν ἀλλαγὴ συνόρων ποὺ τόσο πολὺ προωθεῖται ἀπὸ τὸν Λευκὸ Οἶκο (καὶ ὄχι μόνο)…
.          Ἐπειδὴ ἡ κατάθεση τῶν «προφητειῶν» τῶν δύο αὐτῶν ἀγαπημένων γερόντων τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας εἶναι δυνατὸν νὰ λειτουργήσει ὡς ἀρνητικὸ κάλεσμα ἢ νὰ ἀφήσει σπόρους συνωμοσιολογίας, καλὸ θὰ ἦταν νὰ ἀναφερθεῖ πὼς οἱ γέροντες ποτὲ δὲν προκάλεσαν, ποτὲ δὲν ἐπιζήτησαν καὶ σὲ ὁλόκληρο τὸν βίο τους ἀπέφευγαν συστηματικὰ νὰ προκαλέσουν καὶ ἰδιαίτερα νὰ προκαλέσουν «λαθεμένα ὄνειρα» ἢ νὰ δημιουργήσουν φόβους στοὺς ἀνθρώπους ποὺ τοὺς πλησίαζαν καὶ ἀποζητοῦσαν τὴν συμβουλή τους ἢ ἁπλὰ νὰ ἀκούσουν τὰ λόγια τους. Σεμνοὶ καὶ ζώντας μὲ προσευχή, ἔχοντας σὰν γεῦμα ὅ,τι τοὺς προσέφερε ἡ φύση καὶ ὄχι οἱ ἄνθρωποι, ταπεινοὶ μέχρις ἐσχάτων προσπάθησαν νὰ φέρουν τὴν εἰρήνη, τὴν ἀγαλλίαση καὶ τὴν ἀγάπη στὶς καρδιὲς ὅλων τῶν ἀνθρώπων, ἀκόμη καὶ σὲ αὐτοὺς ποὺ ἀποζητοῦσαν νὰ τοὺς ἐξευτελίσουν…

 .        «Ὁ κόσμος θὰ σιχαθεῖ τοὺς πολιτικοὺς καὶ θὰ τοὺς κυνηγήσει…», ἁπλὰ σκεφτεῖτε το…

ΜΗΝΥΜΑ ΑΓΙΟΡΕΙΤΗ ΓΕΡΩΝ ΠΑΙΣΙΟΥ ΤΟΥ ΚΡΗΤΙΚΟΥ 9/2013 -

Προφητεια της παναγιας για το αγιον ορος,μου την ειχε πει ο πατηρ παϊσιος ο κρητικός (7/1993 ΚΑΡΥΕΣ ) Το αγιον ορος θα βουλιάξει απο σεισμο.... " "

Αγιορείτης Γέρων Παίσιος ο Κρητικός
Σήμερα μίλησα με τον γέροντα όπου μου ζήτησε να μεταφέρω από εδω στον κόσμο τα εξής:

Η σάρκα είναι ωκεανός και η ψυχή το λιμάνι.
Ο Έλληνας είναι χαμένος στον ωκεανό της σάρκας της ύλης και της αμαρτίας.
Πρέπει να επιστρέψει στο λιμάνι της ψυχής όπου θα "δέσει" στον Θεό για να προστατευθει.
Φοβάται ο Έλληνας και σκοτίζεται με πολέμους και καταστροφές ενώ δεν βλέπει την αλήθεια.
Πως ζει στο σκοτάδι.
Ζει σε ένα σκοτεινό δωμάτιο όπου υπάρχει ο διακόπτης και το φως αλλά λείπει το καλώδιο όπου θα το κάνει να ανάψει.
Και το καλώδιο είναι η προσευχή.
Όσο δεν προσεύχεται δεν μπορεί να καταλάβει που βρίσκεται.
Δεν μπορεί να βρει την οδό μετανοίας.
Κι έτσι ζει όπως ο διάβολος θέλει.
Στο αιώνιο σκοτάδι.
Θα καταλάβουμε πως ο Έλληνας μετανόησε όταν όλοι μας ενωθούμε κατά εκείνων που έφεραν την Ελλάδα σε αυτό το χάλι.
Όταν σταματήσουμε να ασχολούμαστε με το ανθρωποκτόνο έργο των ηγετών του κόσμου.
Όταν όλοι μας θα αναγνωρίζουμε καθαρά που είναι το φως και που το σκοτάδι.
Όπως αναγνωρίζει η μάνα το παιδί της και το παιδί την μάνα του.
Τότε μόνον θα έχουμε μετανοήσει και θα χαράξουμε όλοι μας την οδό σωτηρίας με Βασιλεα τον Χριστό.
Όχι με ευχολόγια αλλά με πράξεις.
Αν το κάνουμε ο Θεός θα μας βοηθήσει.
Μέχρι τότε θα μας δοκιμάζει για να κατανοήσουμε τα λάθη μας.
Να μας σώσει θέλει όχι να μας τιμωρήσει.
Κάνει τόσα για μας.
Ας τον βοηθήσουμε να μας βγάλει από το σκοτάδι.
Ας εισακουσθει από το περιβόλι της Παναγίας στα πέρατα του Ελληνισμού ένα μήνυμα:

Αδιαλείπτως προσεύχεσθε.

Μετανοείτε.

https://www.facebook.com/agioritisdiakonitis

το ειδαμε εδω

Προφητεια της παναγιας για το αγιον ορος,μου την ειχε πει ο πατηρ παϊσιος ο κρητικός (7\1993 ΚΑΡΥΕΣ )

Το αγιον ορος θα βουλιάξει απο σεισμο,για να μην εισέλθουν μεσα οι βέβηλοι.. Εσεις οι μοναχοι που θα ζειτε τοτε την εποχη του αντιχριστου,θα βγειτε μονο απο το περιβόλι με το ράσο σας και δεν θα πάρετε τίποτα άλλο...Πριν γίνει αυτο η θεοτοκος θα ελθει ολοζώντανη και θα σας ειδοποίηση,να βγειτε απο το αγιον ορος και να κηρύξετε στους χριστιανούς μετάνοια...Η χερσόνησος θα σχιστεί σε κοματια και ο Αθως σαν Ηφαίστειο θα σφυρίζει και ο ηχος του ανάλογά με τον καιρο θα φτάνει μεχρι την κρητη..

βασίλειος Μαυρομιχάλης

Οι χριστιανοί απέναντι στις προφητείες, το ποθούμενο και τα ... επερχόμενα Ο πλούτος του Θεού και ο πλούτος του κόσμου!

Γιατί κλονίζεται η Ελλάδα; Πως οι Έλληνες έφθασαν σ’ αυτό το χάλι; Τι μέλλει γενέσθαι; Υπάρχει φως η θα υποστούμε το σκοτάδι που προκαλούν η απόγνωση, η θλίψη και η απελπισία για πολλά -πολλά χρόνια; Πότε θα επανέλθει το χαμόγελο στα χείλη μας; Τι θα απογίνουν τα παιδιά μας; Θα τιμωρηθούν αυτοί που οδήγησαν τον ευλογημένο αυτό τόπο στο ναδίρ της ένδοξης ιστορικής του διαδρομής; Θα έρθει πείνα και δυστυχία; Πότε θα σταματήσουν οι δυσβάστακτοι φόροι και τα χαράτσια; Ποιός άραγε μπορεί να σταματήσει τη γεωμετρική αύξηση των οικογενειών που πτωχεύουν; Υπάρχει σήμερα άνθρωπος που θα μπορεί ως νέος Μωϋσής να βγάλει την χώρα από τα πνευματικά και οικονομικά αδιέξοδα; Γιατί δεν μιλά και δεν αντιδρά κανείς δυναμικά και αποτελεσματικά; Θα μας σώσουν η Ευρώπη, οι ΗΠΑ η η Ρωσία; Είναι καλύτερα να μείνουμε στο ευρώ η να γυρίσουμε στη δραχμή;

Τα ερωτήματα αυτά και άλλα παρόμοια απασχολούν όλο και πιο έντονα κάθε Έλληνα χριστιανό κάθε Έλληνα πολίτη. Εκφράζουν μάλιστα την εσωτερική ενσυνείδητη η ασυνείδητη αγωνία του για τα τεκταινόμενα στο στενό και ευρύτερο περιβάλλον του. Αγωνία που προκαλείται από μία περιρρέουσα γενικότερη ανασφάλεια που υφίσταται σ’ όλον τον κόσμο. Μία ανασφάλεια για την οποία ορισμένοι πιστεύουν ότι είναι τεχνητή. Θεωρούν δηλαδή ότι είναι κατασκευασμένη και μεθοδευμένη ενώ άλλοι την εκλαμβάνουν ως αποτέλεσμα μίας σειράς τραγικών λαθών, επιπολαιοτήτων, ατοπημάτων και παραλείψεων...

 

Μηχανισμοί άμυνας

 

Μέσα στο πλαίσιο αυτό αρκετοί χριστιανοί σε μία προσπάθειά τους να απελευθερωθούν από τον ασφυκτικό κυρίως ψυχικό κλοιό της αγωνίας αυτής εκδηλώνουν μία έντονη στροφή προς τα επερχόμενα μέσα από την ανάλυση και ερμηνεία σειράς προφητειών μεγάλων Αγίων, όπως λ.χ. του Αγίου Κοσμά και του Αγίου Νείλου και γερόντων όπως λ.χ. του μακαριστού Σισανίου Αντώνιου, των Αγιορειτών μοναχών Παΐσιου, Ιωσήφ του Βατοπαιδινού κ.α. Στην ερμηνεία μάλιστα των προφητειών τούτων εναποθέτουν τις ελπίδες τους, τα οράματά τους και εκπονούν σχέδια διεξόδου από τις κρίσεις. 

Πρόκειται στην ουσία για ένα ουσιαστικό μηχανισμό άμυνας της ψυχής, σημείωνε πρόσφατα νεαρός σε ηλικία αγιορείτης μοναχός. Και πρόσθετε με νόημα: «Έτσι και αλλιώς τα προφητικά λόγια των αγίων μας συνεχώς επαληθεύονται και καθ’ ολοκληρία αναμένεται να επαληθευτούν είτε σήμερα, είτε αύριο, είτε έπειτα από λίγα χρόνια. Το ζήτημα για τον Θεό, ωστόσο, δεν έχει να κάνει τόσο με την αυτή καθ’ αυτή εκπλήρωση των προφητειών όσο με το πως εμείς τοποθετούμαστε απέναντι σε τούτες;»! Οι επισημάνσεις του νεαρού μοναχού δεν σας κρύβω πως με προβλημάτισαν.

Γιατί καλοί μου χριστιανοί εύκολα κάποιος μπορεί να διαπιστώσει πως το αποτέλεσμα της ερμηνείας των προφητειών οι περισσότεροι -αν όχι όλοι- το αντιλαμβάνονται ως επίλυση της υπάρχουσας κρίσης, ως επάνοδο στην ευημερία, στην γεωγραφική αύξηση των συνόρων μας κ.ο.κ. Το αντιλαμβάνονται δηλαδή με κοσμικά κυρίως κριτήρια και όχι με πνευματικά. Ως εκ τούτου ο σκεπτόμενος έτσι αυτομάτως καθιστά τον εαυτό του έναν απλό παρατηρητή. Βολεύεται με τον τρόπο αυτό και αποσκοπεί σε οφέλη από την εκπλήρωση των προφητειών χωρίς καμιά δική του συμμετοχή...

Και εδώ ακριβώς είναι το βασικό λάθος στο οποίο, όπως επισημαίνει γέροντας ασκητής από το Παγγαίο Όρος υποπίπτουμε όλοι ανεξαιρέτως. Αρκεί για να το καταλάβουμε,   λέγει ο ασκητής, σαν πιστοί χριστιανοί να κοιτάξουμε τους τοίχους των ιερών ναών μας. Εκεί θα δούμε ότι εικονίζονται άγιοι, μάρτυρες, ομολογητές, νηστευτές... Εικονίζονται με λίγα λόγια οι ήρωες της όρθόδοξης πίστεώς μας! Όλοι όμως έχουν ένα κοινό χαρακτηριστικό το οποίο είτε συνειδητά είτε ασυνείδητα εμείς παραβλέπουμε. Ποιό θα με ρωτήσετε; Μα στο σύνολό τους επέλεξαν τον πλούτο του Θεού γυρίζοντας την πλάτη τους στον πλούτο του κόσμου. Και αυτό γιατί γνώριζαν καλά πως ο υποτιθέμενος πλούτος του κόσμου δεν είναι τίποτε άλλο από τα αγαθά του Θεού, τα οποία περνούν από γενιά σε γενιά για ολάκερες χιλιετίες... Όταν λοιπόν έστρεψαν ψυχή και σώμα στον πλούτο του ουρανού έλαβαν μεγάλο μισθό (πλουσία την χάρη). Έγιναν βασιλιάδες στην αιωνιότητα και τιμώμενοι ήρωες στην γη. Κατέστησαν συνεργοί του Θεού στην βοήθεια του ανθρώπου να ξεχωρίσει και να κατανοήσει τις πραγματικές αξίες και να παραμερίσει τα σκύβαλα.

Και που ξέρουμε πως είναι έτσι τα πράγματα; Μα ο ίδιος ο μονογενής Υιός του Θεού μας το αναφέρει μέσα από την παραβολή του πλουσίου και του φτωχού Λαζάρου. Ο πλούσιος φυσικά για τον κόσμο άρχοντας κατάντησε πάμφτωχος στην αιωνιότητα οδηγούμενος στην κόλαση ενώ ο φτωχός Λάζαρος κατέστη βασιλιάς στον ουρανό... Είναι άλλωστε πολύ πιο εύκολο να περάσει μία καμήλα από την τρύπα μιας βελόνας παρά να εισέλθει ο πλούσιος στον Παράδεισο...

Βασιλιάδες καλοί μου Χριστιανοί είναι λοιπόν αυτοί που εικονίζονται στους τοίχους των Εκκλησιών μας. Βασιλιάς πρόσφατα κατέστη, όπως υπογραμμίζει ο ίδιος γέροντας ασκητής και ο νεαρός ρωσικής καταγωγής ορθόδοξος χριστιανός στρατιώτης και μάρτυρας Ευγένιος Ροντιόνωφ. Και κατέστη τρανός βασιλιάς γιατί συνειδητά απόρριψε την πρόταση των δημίων του να αφήσει τον Χριστό και να γίνει μωαμεθανός. Κράτησε γερά τον σταυρό στο στήθος του γιατί εκείνος του άνοιξε τη πύλη της αιωνιότητας! Γιατί την ίδια όμως στιγμή που οι δήμιοί του έκοβαν το κεφάλι ο Χριστός τον τιμούσε με την κόκκινη βασιλική χλαμύδα του μάρτυρα.

Κατόπιν τούτου ο ουρανός αντάμειψε ολάκερο το ρωσικό λαό πολλαπλώς «εξαργυρώνοντας» τη θυσία του με μυριάδες ευλογίες. Τώρα ο νεαρός Άγιος Ευγένιος, όπως τονίζει ο γέροντας έχει καταστεί ο φόβος του Αντιδίκου τόσο στη Ρωσία, όσο και στην Ελλάδα μας. Αγωνίζεται να συντονίσει όλους τους ορθοδόξους λαούς στο πνεύμα της θυσίας και του ελέους, στο πνεύμα της σταύρωσης και της ανάστασης, στο πνεύμα της ταπείνωσης και της προσευχής.

«Ο Ευγένιος κατέχει τώρα στρατηγική θέση, δίπλα στον ελεήμονα αναστημένο αυτοκράτορα μας Άγιο Ιωάννη τον Βατάτζη. Οργανώνει μαζί με τον προφήτη Ηλία και τον Άγιο Γεώργιο τα στρατεύματα των αοράτων δυνάμεων, τα οποία βρίσκονται εκτός των τειχών της Βασιλεύουσας αναμένοντας το πράσινο φως για μία σειρά συνταρακτικών γεγονότων που θα αλλάξουν πλήρως την εικόνα της γης. Και θα την αλλάξουν όχι σύμφωνα με τις ενδόμυχες προσωπικές και επί το πλείστον ιδιοτελείς προσδοκίες του καθενός από εμάς αλλά σύμφωνα με τις εντολές του Κυρίου. Εντολές που αποβλέπουν στο να ξεκινήσει και πάλι η παραγωγή των καρπών και η γη να γίνει από ερημικός και άγονος τόπος γόνιμη κάτι που θα χαροποιήσει τον ουρανό... Και ως καρπός ουράνιος λογίζονται η πίστη και η θυσία, η αγάπη και το μαρτύριο σαν αυτό λ.χ. του νεαρού στρατιώτη Αγίου Ευγενίου. Αυτός καλοί μου χριστιανοί είναι ο πλούτος του ουρανού» λέγει χαρακτηριστικά ο γέροντας ασκητής. Ήταν μάλιστα πιο ξεκάθαρος από ποτέ όταν τον ρωτήσαμε για το πότε θα δώσει το πράσινο φως ο Θεός για να αρχίσουν τα γεγονότα.

«Το πράσινο φως θα δοθεί όταν εσύ και εγώ αλλάξουμε. Όταν ολοκληρωτικά ανέβουμε στο βασιλικό άρμα της μετανοίας που θα μας καταστήσει παλιάτσους σαν τον μαρμαρωμένο βασιλιά μας για τον κόσμο αλλά ταυτόχρονα θα μας οδηγήσει ενώπιον του Θεού για να ανακηρυχθούμε πρίγκιπες για τον ουρανό. Τα αναμενόμενα γεγονότα λοιπόν θα αρχίσουν όταν οι χριστιανοί στραφούν στον πλούτο του ουρανού. Όταν γυρίσουν συνειδητά την πλάτη στον ψεύτικο πλούτο της γης και αφουγκραστούν το «πλούσιοι επτώχευσαν...». Θα αρχίσουν όταν ολοκληρωτικά καταδικάσουν την ειδωλολατρία, που με τη μορφή της πλεονεξίας μας οδηγεί σε καλοστημένες παγίδες του Αντιδίκου. Θα αρχίσουν όταν σαν χριστιανοί συνειδητοποιήσουμε πως η ευθύνη δεν βρίσκεται στον άλλο, τον απέναντι αλλά σε εμάς. Θα αρχίσουν όταν ως πρότυπα ηρώων και ινδάλματα δεν θα έχουν ποδοσφαιριστές, μεγαλοκαρχαρίες του χρήματος, ηθοποιούς και κάθε λογής μασκαράδες αλλά θα έχουν τον Χριστό , την Παναγία και τους Αγίους μας. Γιατί ως ευθύνη καλοί μου χριστιανοί, εκλαμβάνονται η απομάκρυνση του νόμου του Θεού και του στυλοβάτη Ιησού Χριστού από τα σπίτια μας», υπογράμμισε με νόημα ο ίδιος γέροντας ασκητής.

Εκ των ανωτέρω λοιπόν διαπιστώνεται ότι στα επερχόμενα γεγονότα σημαντικό ρόλο θα διαδραματίσει το πως εμείς θα σταθούμε. Και η συμμετοχή μας έχει να κάνει με την αναγκαστική αλλαγή της πορείας μας από την ιδιοτέλεια στην ανιδιοτέλεια, από το μίσος στην αγάπη... Έτσι το ειλικρινές σφιχταγκάλιασμά μας με το Θεό θα αλλάξει, όπως γινόταν πάντοτε τον ρου της ιστορίας ελευθερώνοντας σαν τον Μ. Αλέξανδρο τους σκλαβωμένους στις πλάνες του Σατανά λαούς. Επιπλέον θα φέρει τις προσδοκώμενες λύσεις σε κάθε λογής κρίσεις.

Άλλωστε το νόμισμα με το οποίο συναλλάσσεται ο άνθρωπος με τον τριαδικό Θεό και τις αόρατες, ασώματες δυνάμεις δεν είναι το ευρώ η το δολάριο, ούτε το γιέν η η δραχμή, δεν είναι ο χρυσός, η το ασήμι, ούτε το πετρέλαιο η το φυσικό αέριο. Και ποιό είναι το νόμισμα; Ο ουρανός στις συναλλαγές του με τους ανθρώπους χρησιμοποιεί το «νόμισμα» της θυσίας. Μόνο με τη θυσία εξαλείφονται οριστικά τα δανειακά συμβόλαια του μυστηρίου της ανομίας που έχει υπογράψει ο Αντίδικος με τα επί γης πιστά όργανά του...

 

Έξοδος και λύση...

 

Οι κρίσεις λοιπόν που ταλανίζουν την ευλογημένη πατρίδα μας, την Ελλάδα έχουν αποκλειστικό στόχο -άλλωστε γι’ αυτό τις επέτρεψε ο Θεός- να οδηγηθούμε στην ταπείνωση. Οι κρίσεις εμπεριέχουν έντονα και το ανατρεπτικό στοιχείο. Όσο περισσότερο χριστιανοί μου αγκιστρωνόμαστε στους άρχοντες του κόσμου τούτου τόσο αυτές θα αυξάνονται και θα σκληραίνουν σαν τις πληγές του Φαραώ.

Γι’ αυτό καιρός είναι να τολμήσουμε την προσωπική μας έξοδο από τα αδιέξοδα και τους ιστούς του Αντιδίκου. Καιρός είναι να συστρατευθούμε με τον Χριστό. Καιρός είναι να στρατολογηθούμε στα τάγματα των ασωμάτων και να απελευθερώσουμε πρώτα την πόλη της ψυχής μας καθιστώντας την και πάλι τρανή βασιλεύουσα της οικουμένης. Αμήν

 

Γένοιτο

 

Ένας Δούλος Κυρίου

 

 

 

Το συναξάρι του Αγίου Ευγενίου Ροντιόνωφ

 

 

Ο Άγιος Νεομάρτυρας Ευγένιος Ροντιόνωφ γεννήθηκε στις 23 Μαΐου 1977 κοντά στη Μόσχα, στο χωριό Κουρίλοβο. Ήταν το μοναδικό παιδί της οικογένειας και βαπτίστηκε Ορθόδοξος Χριστιανός κατά την παιδική του ηλικία. Η μητέρα του ονομάζεται Λιουμπόβ (=αγάπη) Βασίλιεβνα. Το 1989 η γιαγιά του πήρε τον μικρό Ευγένιο και τον πήγε στην Εκκλησία, για να εξομολογηθεί για πρώτη φορά και να μεταλάβει των αχράντων μυστηρίων. Ο ιερέας πρόσεξε ότι το παιδί δε φορούσε Σταυρό και κατά τη διάρκεια της εξομολόγησης του φόρεσε ένα Σταυρό. Από τότε ο μικρός Ευγένιος δεν τον έβγαλε από πάνω του. Η μητέρα του, όταν είδε ότι φορούσε Σταυρό, τον προέτρεψε να τον βγάλει, διότι, όπως είπε, θα τον περιγελάσουν οι συμμαθητές του. Ο Ευγένιος δεν την υπάκουσε.

Όταν τελείωσε τις σπουδές του το 1994, εργάστηκε ως επιπλοποιός. Στις 25 Ιουνίου του 1995 παρουσιάστηκε στο στρατό και μετά τη βασική του εκπαίδευση, στις 13 Ιανουαρίου του 1996, τοποθετήθηκε στα συνοριακά φυλάκια Τσετσενίας -Ηγκουερίνας. Ακριβώς ένα μήνα μετά, στις 13 Φεβρουαρίου του 1996, αιχμαλωτίστηκε από Τσετσένους. Έπειτα από λίγες μέρες η υπηρεσία του στρατού ενημέρωσε τους γονείς του για την εξαφάνισή του.

Η μητέρα του πήγε με κίνδυνο της ζωής της στην Τσετσενία, για να βρει το παιδί της. Έφτασε στην πόλη Χαγκαλά. Εκεί ήρθε σε επαφή με τους αρχηγούς αντάρτικων ομάδων της Τσετσενίας σε μια προσπάθεια να μάθει για την τύχη του Ευγένιου. Οι Τσετσένοι της είπαν ότι ο γιος της ζούσε και ζήτησαν λίτρα. Όταν κατάλαβαν ότι δεν πρόκειται να πάρουν από τη φτωχή γυναίκα αρκετά χρήματα, αποφάσισαν να σκοτώσουν το γιο της.

Στις 100 ημέρες αιχμαλωσίας του Ευγένιου οι αντάρτες, επιχείρησαν να τον αναγκάσουν να αρνηθεί την πίστη του και να δεχθεί την πλάνη του Ισλάμ. Τον πίεζαν να βγάλει το Σταυρό και να γίνει μουσουλμάνος. Ο Ευγένιος αρνήθηκε! Το φρόνημά του δεν κάμφθηκε παρά τους συνεχείς ξυλοδαρμούς, τα πάμπολλα βασανιστήρια και τις υποσχέσεις ότι θα ζήσει αν βγάλει το σταυρό του.

Αργότερα, οι ίδιοι οι αρχηγοί των ανταρτών είπαν στη μητέρα του: «εάν ο γιος σου γινόταν μουσουλμάνος, δε θα τον σκοτώναμε».

Στις 23 Μαΐου του 1996, δηλαδή την ημέρα των γενεθλίων του, πήραν τους τέσσερις αιχμαλώτους στρατιώτες, μεταξύ των οποίων και τον Ευγένιο, για να τους σκοτώσουν. Πρώτα σκότωσαν τους τρεις συναιχμαλώτους του. Έπειτα, πρότειναν για τελευταία φορά στον Ευγένιο να βγάλει το σταυρό λέγοντας του: «Ορκιζόμαστε στον Αλλάχ ότι θα ζήσεις». Ο Ευγένιος και πάλι αρνήθηκε και τότε τον αποκεφάλισαν. Δεν τόλμησαν όμως να βγάλουν το Σταυρό από το λαιμό του. Τελικά, η μητέρα του βρήκε νεκρό το γιο της μετά εννέα μήνες. Οι Τσετσένοι της έδωσαν τη βιντεοκασέτα με το μαρτύριο του γιου της και της διηγήθηκαν οι ίδιοι τι είχε συμβεί.

Τελικά στις 20 Νοεμβρίου του 1996 η μητέρα του μετέφερε το λείψανο στο χωριό τους και το έθαψε στο κοιμητήριο. Μετά λίγες μέρες ο πατέρας του Ευγένιου πέθανε δίπλα στο μνήμα του.

Αμέσως, σε διάφορες περιοχές της Ρωσίας ο άγιος μάρτυρας Ευγένιος άρχισε να εμφανίζεται και να κάνει θαύματα. Το 1997 με ευλογία του μακαριστού Πατριάρχη Αλεξίου εκδόθηκε ένα βιβλίο με τίτλο «Νέος μάρτυς του Χριστού στρατιώτης Ευγένιος». Καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου, αλλά περισσότερο την ημέρα του Μαρτυρίου του, στις 23 Μαΐου, έρχονται για προσκύνημα στο τάφο του πολλοί πιστοί και αναφέρονται πολλά θαύματα.

Συντάκτης: ΕΝΑΣ ΔΟΥΛΟΣ ΚΥΡΙΟΥ
Πηγή: ΣΤΥΛΟΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 2012

Τι λένε 10 προφητείες για τα μέλλοντα γενέσθαι στην εποχή μας.

Στις σκοτεινές εποχές που ζούμε είναι καλό να δούμε πως, κάποιοι από το παρελθόν μας μιλούν για το μέλλον. Συγκέντρωσα τις προφητείες που αφορούν την εποχή μας, τις κατέταξα κατά χρονολογική σειρά και δεν τις μετέφρασα (άλλως τε είναι απλά αρχαία Ελληνικά) ώστε να έχουν οι αναγνώστες πρόσβαση στο αυθεντικό κείμενο. Οι προφητείες που ακολουθούν είναι πολύ μεγαλύτερες σε έκταση και αναφέρονται με εκπληκτική ακρίβεια στα μέλλοντα. Για λόγους όμως χώρου και για να μην κουραστεί ο αναγνώστης, έγινε επιλογή των κυριοτέρων εδαφίων.
Παρατηρώντας τις ημερομηνίες και τους τόπους όπου έζησαν οι προφήτες, θα διαπιστώσει κανείς πως αν και εγράφησαν σε διαφορετικές εποχές και διαφορετικούς τόπους συμπίπτουν με ακρίβεια όλα τα μέλλοντα να συμβούν ή, όσα ήδη έχουν συμβεί ήσαν γεγραμμένα και αυτά στις προφητείες αυτές.
Η έκπληξη βρίσκεται στην τούρκικη προφητεία που ανέσυρα από το Blog : NEW-BYZANTIUM.
Λέξεις κλειδιά : Αγαρηνοί, Ισμαηλίτες = Τούρκοι
Άγιος Μεθόδιος Πατάρων (310 μ.Χ.)
…Εν ταις εσχάταις ημέραις του εβδόμου αιώνος επαναστατήσονται οι Αγαρηνοί και περικυκλώσουσι τα τείχη της Πόλεως Βυζαντίου, και συναχθήσονται πάντα τα έθνη εν αυτή και Επτάλοφος στρέφει το πρόσωπον αυτής επί την δύση του ηλίου και ουαί Σοί Επτάλοφε εκ της τοιαύτης οργής, όταν κυκλωθείς υπό στρατοπέδου πολλού και κυριευθείς….και πατήσει το μειράκιον (ο νεαρός Μωάμεθ ο Πορθητής) επί Σε χαλινώ….(Η άλωση της Πόλης 1150 χρόνια μετά)
…οι δε υιοί της απωλείας στηρίξαντες δώσι τα πρόσωπα αυτών επί την δύση του ηλίου, και ούτω δώσει ο όφις ο κοιμώμενος θάνατον όσιον, και κρατήσει επί Επταλόφου το Ξανθόν γένος, έξ ή πέντε ..κρατήσουσι δε επί την Ανατολήν προνοητές τρείς, και δύσει (οδείναι) ο προφητεύων και μετά τούτο εγερθήσεται αυτόνομος, και μετά τούτον έτερος λύκος αγριώδης, και δείρωσι τους Ισμαηλήτες, και διώξουσιν αυτούς έως Κολωνίαν (βάθη Ασίας)…
Προφητεία εγχαραχθείσα επί του τάφου του Μ. Κωνσταντίνου (339 μ.Χ.)
Τη πρώτη της Ινδίκτου η βασιλεία του Ισμαήλ ο καλούμενος Μωάμεθ μέλλει δια να τροπώσει γένος των Παλαιολόγων την Επτάλοφον κρατήσει έσωθεν βασιλεύσει έθνη πάμπολλα κατάρξει και τας νήσους ερημώσει μέχρι του Ευξείνου Πόντου…(1100 χρόνια πριν την άλωση της Πόλης).
…Το δε απόγονον αυτού (=σημερινή τουρκική ηγεσία) βασιλεύσει έλαττον μικρόν ολίγον. Το δε Ξανθόν γένος άμα μετά των πρακτόρων όλων, Ισμήλ τροπώσουν, την Επτάλοφον επάρουν μετά των προνομίων …
Άγιος Ανδρέας κατά Χριστόν Σαλός (450-515 μ.Χ.)
….Λόγος δε τις φέρεται ότι θα εισέλθει το έθνος των Αγαρηνών, και ικανά πλήθη τη μαχαίρα αυτών κατασφάξωσιν. Εγώ δε φημί ότι και το ξανθόν γένος εισελεύσεται, ούτινος η προσηγορία πρόκειται εν τω δεκάτω εβδόμω στοιχείω (γράμματος) των εικοσιτεσσάρων στοιχείων ανακεφαλαιομένων (=Ρ, Ρώσοι), αλλ’ εισελεύσεται και τα κώλα των αμαρτωλών επί εδάφους καταστρώσουσιν. Ουαί δε αυτοίς….
….Εν τοις καιροίς εκείνοις αποκατασταθήσεται πάσα η υφήλιος. Και το Ιλλυρικόν (=Αλβανία) τη βασιλεία Ρωμαίων (=Ελλήνων) και η Αίγυπτος κομίσει τα πάντα αυτής….
…Ισμαηλίτης δε ουχ ευρεθήσεται εν τη πόλει ταύτη…
Προφητεία Αγίου Ταρασίου (806 μ.Χ.)
…Τούτου γενομένου εγερθήσεται πόλεμος εμφύλιος, και απολεσθήσεται πας λαός άπιστος. Και τότε εξυπνήσει ο Άγιος Βασιλεύς ο εν αρχή του ονόματος αυτού Ι και εν τω τέλει Σ (Ιωάννης)…
Προφητεία Λέοντος του Σοφού (866-912 μ.Χ.)
…Ο αληθινός βασιλεύς …όν εδίωξαν της οικίας αυτού οι άνθρωποι..εις το τέλος των Ισμαηλιτών αποκαλυφθήσεται…Ενηχηθή παρά του ορωμένου αγγέλου …και της δεξιάς αυτού λαβόμενος είπη : Εγειραι ο καθεύδων και ανάστα..και επιφαύσει σοι ο Χριστός. Προσκαλείται γαρ σε του ποιμένειν λαόν περιούσιον….Εχει δε ούτος σημεία: Ο όνυξ του μεγάλου δακτύλου του δεξιού ποδός τήλωμα έχων …και σταυρούς πορφυρούς… και επάρας την ρομφαίαν παρά του αγγέλου πατάξει τους Ισμαηλίτες Αιθίοπες και πάσαν γενεάν άπιστον….
Προφητεία Ανωνύμου (1053 μ.Χ.)
….Προς στιγμήν ο Αγαρηνός μέγας (Αυτό συμβαίνει σήμερα !!!)
….Μάχη επτά κρατών εις Κωνσταντινούπολη. Τρία ημερόνυκτα σφαγή. Νίκη του μεγαλυτέρου κράτους κατά των έξ κρατών .
….Συμμαχία έξ κρατών κατά του εβδόμου κράτους, τρία ημερόνυκτα σφαγή.
….Νίκη ορθοδόξων λαών και γενική σφαγή Αγαρηνών υπό Ορθοδόξων
….Παύσις πολέμου και παράδοση Πόλεως τοις Ελλησι.
Προφητείες Αγαθαγγέλου (1298 μ.Χ.)
Κωνσταντίνος (Μέγας) ήρξατο και Κωνσταντίνος (Παλαιολόγος) απολέσει της Ανατολής το Βυζάντιο…
…ούτως έσται ο λαός ούτος (οι Ελληνες) υποτασσόμενος τοις ασεβέσιν Αγαρηνοίς, έως διορισμένου καιρού και διαμενεί αιχμάλωτος υπο τον ζυγόν εως τετάρτης ολοπληρούς σχεδόν εκατοντάδος (τετρακόσια χρόνια σκλαβιάς)
….ακολουθεί η φθορά των εκ της Άγαρ, έπειτα θριαμβεύσει η Αποστολική Εκκλησία.
Τουρκική προφητεία (1510 μ.Χ.)
….ο ημέτερος Πατισάχ θα επέλθη και θα καταλάβη το βασίλειον των απίστων. Θα λάβη προσέτι εις την κατοχήν του το κόκκινον μήλο και θα το έχει υποχείριον.
Αν δε επί επτά έτη το ξίφος των Χριστιανών δεν ανελκυσθή, θα μείνει κύριος αυτών μέχρι του δωδεκάτου έτους.Θα οικοδομήση οικίας, θα φυτεύσει αμπέλους, θα περιφράξει κήπους και θα γεννήσει υιούς.
Αλλά μετά το δωδέκατον έτος από της χειρώσεως του κόκκινου μήλου, το ξίφος των Χριστιανών θα γυμνωθεί και θα διώξει τους Τούρκους.
Αγιος Κοσμάς ο Αιτωλός (1714-1779 μ.Χ.)
…Οι Τούρκοι θα φύγουν αλλά θα ξανάρθουν πάλι και θα φθάσουν ως τα Εξαμίλια. Στο τέλος θα τους διώξουν εις την Κόκκινη Μηλιά…
…Στην Πόλη θα χυθεί αίμα που τριχρονίτικο δαμάλι θα πλέξη…
…Θα σας επιβάλουν μεγάλο και δυσβάστακτο φόρο, αλλά δεν θα προλάβουν (γιατί ???)
Γέροντας Παϊσιος (1924-1994 μ.Χ.)
…Οι Τούρκοι τα κόλλυβα τα έχουν στο ζωνάρι τους…
…Οι Ρώσοι θα κυριέψουν την Τουρκία και αυτή θα εξαφανιστεί από τον Χάρτη
…Στην Ελλάδα θα πούμε το ψωμί ψωμάκι αλλά αυτό ευτυχώς θα κρατήσει μερικούς μόνο μήνες (γιατί ???).
Συμπέρασμα : Φαίνεται τελικά πως άνθρωποι φωτισμένοι, ικανοί να προβλέπουν το μέλλον, συμφωνούν στο ότι η Τουρκία θα διαλυθεί. Άλλως τε αυτό έχει γραφεί και από κορυφαίους ειδικούς επιστήμονες στις μέρες μας. Άραγε είναι κάτι τέτοιο πιθανό, την στιγμή που όλοι βλέπουμε την Τουρκία να εξελίσσεται σε περιφερειακή υπερδύναμη με τις ευλογίες των μεγάλων μας «φίλων» ? Και όμως είναι, γιατί όπως λένε και στο χωριό μου :
«Όταν το μυρμήγκι βγάλει φτερά, πάει για ψόφο».
ΗΡΑΚΛΗΣ ΣΤΕΦ. Β.

ΤΟ ΟΡΑΜΑ ΑΓΝΩΣΤΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΗ ΜΟΝΑΧΟΥ

Η ΨΗΦΟΣ ΤΩΝ... ΑΓΓΕΛΩΝ

του Πρεσβυτέρου Αθανασίου Μηνά




Εὐρέθην στό Ἃγιον Ὄρος μέ ἀποστολή νά μεταφέρω τίς ἀνησυχίες πολλῶν πατέρων, ἱερέων, διακόνων, μοναχῶν καί λαϊκῶν θεολόγων σέ ὃ,τι ἀφορᾶ τόν θανάσιμο κίνδυνο γιά τήν ἐν Χριστῷ ἐλευθερία τῶν Ὀρθοδόξων Ἑλλήνων, ἐξαιτίας τῆς ‹‹Κάρτας τοῦ Πολίτη›› καί τήν ὑποχρεωτική χρήση αὐτῆς στή ζωή τῶν πολιτῶν πού μέ ἀπειλές οἱ κρατοῦντες προσπαθοῦν νά ἐπιβάλουν δικτατορικά στό λαό μας.




Ἀφοῦ ἄκουσα τήν ἀπάντησή τους μέ προσοχή, ἀντήλλαξα σκέψεις ὠφέλιμες μέ πολλούς ἁγιορεῖτες πατέρες, ἡγουμένους καί μή. Κατενόησα δέ, ὃτι πολλοί ἐξ αὐτῶν ἀνησυχοῦσαν σφόδρα καί ἀνησυχοῦν ἓως τῆς σήμερον. Ἀπόδειξις ἡ γνωστή ἐγκύκλιος πού ἐξέδωσε ἡ διπλή σύναξις τοῦ Ἁγίου Ὄρους πρός τό Ὀρθόδοξο πλήρωμα.[1]


Μετά ἀπό λίγες ἡμέρες ἐνῶ ἡ ζέστη ἦταν ἀνυπόφορη (ἀρχές Αὐγούστου 2010) ἀποφάσισα νά ἐπιστρέψω στή βάση μου, ἒχοντας ἀποκομίσει ἃγια ἐν πολλοῖς συμπεράσματα, τά ὁποῖα ἀνεκοίνωσα σέ ἄλλους πατέρες.


Περιμένοντας νά ἔλθει ἡ ὣρα πού τό λεωφορεῖο τῆς γραμμῆς θά μᾶς μετέφερε ἀπό τίς Καρυές στή Δάφνη, μέ πλησίασε ἓνας σεβάσμιος γέροντας, ἂγνωστος σέ μένα, στάθηκε καί μέ ρώτησε: «Πάτερ, εἶστε πνευματικός;». Ντράπηκα νά τοῦ ἀπαντήσω καταφατικά. Τότε ἐκεῖνος μέ ξαναρωτάει, κοιτώντας με διαπεραστικά στά μάτια, δίνοντάς μου νά καταλάβω ὃτι αὐτή τήν ὣρα δέν χρειάζονται ἀρρωστημένες ταπεινολογίες. Τοῦ ἀπήντησα, τότε, ὃτι μέ τήν Χάρη τοῦ Θεοῦ ἡ Ἐκκλησία μοῦ εἶχε δώσει τήν εἰδική εὐλογία καί ἂδεια νά εἶμαι ἐξομολόγος. Εὐθύς ἀμέσως μοῦ εἶπε ἐπί λέξη: «Πάτερ, πρίν λίγες ἡμέρες εἶδα ἓνα φοβερό ὃραμα, τό ὁποῖο δέν μπορῶ νά κρατήσω ἐπάνω μου. Νοιώθω τήν ἀνάγκη νά τό ἀποκαλύψω σέ πνευματικό τῆς Ἐκκλησίας μας, μέ τήν παράκληση ἐκεῖνος νά τό χειριστεῖ ὃπως τόν φωτίσει ὁ Θεός». «Μιλῆστε, πάτερ», τοῦ ἀπήντησα. «Εἶδα, μοῦ εἶπε, μεγάλη κινητικότητα στίς οὐράνιες δυνάμεις Ἁγίων καί Ἀγγέλων, καί ἒνοιωσα ὃτι κάποιος μεγάλος κίνδυνος ἒρχεται στό ἐγγύς μέλλον νά ἀπειλήσει τήν πατρίδα μας καί ὃλους ἐμᾶς καί ὃτι αὐτή ἡ κινητικότητα στίς οὐράνιες δυνάμεις μοῦ φάνηκε ὡς μιά προετοιμασία γιά ἂμεση βοήθεια στήν πατρίδα μας καί τόν λαό μας ἀπό τούς Ἁγίους μας». Πρίν προλάβω νά συνέλθω ἀπό τήν ἒκπληξη, μέ χαιρέτησε, καί μέ τό ἁγιορείτικο «εὐλογεῖτε» ἀθόρυβα ἀπομακρύνθηκε. Ἒκτοτε δέν τόν ξαναεῖδα, οὔτε προσπάθησα νά μάθω ποιός ἦταν.


Ἦλθε ἡ ὣρα τῆς ἀναχωρήσεως. Ἂνοιξαν οἱ πόρτες τοῦ λεωφορείου. Ἀνέβηκα καί κάθισα μέ προορισμό τήν Δάφνη, Οὐρανούπολη, Θεσσαλονίκη, Ἀθήνα. Τό γεγονός αὐτό ἐρχόταν περιοδικά, στό νοῦ μου. Ἐν τούτοις δέν τοῦ ἒδωσα ἀπόλυτη προτεραιότητα στήν ποιμαντική μου διακονία. (Φοβήθηκα κατ᾿ ἀρχήν, ἐπειδή σύμφωνα μέ τούς πατέρες ὑπάρχει καί ἡ πλάνη).


Ὃμως προχθές, Δευτέρα 7 Μαΐου, μετά τίς βουλευτικές ἐκλογές πού ἒγιναν στή χώρα μας καί κατανοώντας τό ἀδιέξοδο στό ὁποῖο ὁδηγούμεθα καί τόν ἂμεσο κίνδυνο πού διατρέχουμε νά βρεθοῦμε ὃλοι στόν ἀλληλοσπαραγμό ἤ στό χάος, θυμήθηκα ἒντονα τά λόγια τοῦ γέροντα τότε στίς Καρυές καί σκέφθηκα νά δημοσιεύσω τά λεγόμενά του σέ μένα, ὣστε, εἰ δυνατόν, νά γίνουν γνωστά στό πανελλήνιο. Προσευχόμενος ταυτόχρονα, μέ θερμή παράκληση στόν Κύριο καί Βασιλέα Ἰησοῦ Χριστό νά βοηθήσει τήν πατρίδα μας καί τόν λαό μας καί νά στρέψει σέ ἀληθινή μετάνοια τίς καρδιές ὃλων μας ὣστε νά ἀντιληφθοῦμε, ἂρχοντες καί ἀρχόμενοι, τήν ἐπερχόμενη δαιμονική μπόρα πού φανερά πλέον πλησιάζει.[2]






ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Ὃταν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, οἱ Γραμματεῖς καί οἱ Φαρισαῖοι, οἱ Σαδδουκαῖοι καί οἱ Ἡρωδιανοί, σατανοκίνητοι ὄντες, ἀποφάσισαν νά ἐξοντώσουν τόν Υἱόν τοῦ Θεοῦ, τόν Θεάνθρωπο Μεσσία Ἰησοῦ, ἐπειδή ἡ διαβολική τους ὑπερηφάνεια δέν τούς ἂφηνε περιθώρια νά κατανοήσουν τό Εὐαγγέλιον τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ, τότε ἀκριβῶς ὁ Κύριος, ἀπεκάλυψε στίς γυναῖκες ἐκεῖνες πού ἒκλαιγαν, ὃταν ματωμένος περνοῦσε σηκώνοντας τόν Τίμιο Σταυρό Του ἀπό μπροστά τους, τά ἐπερχόμενα δεινά πού θά βίωναν οἱ ἴδιες, τά παιδιά τους καί ἡ πόλις τῆς Ἱερουσαλήμ [3]πολύ σύντομα. Ὃπως ἐπίσης, καί σέ ἂλλη στιγμή ἐνώπιον τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων προεφήτευσε τήν καταστροφή τοῦ Ναοῦ καί τήν ἰσοπέδωση τῆς πόλης [4].Αὐτά συνέβησαν ἀκριβῶς ἐπί Τίτου τό 67 μ.Χ. ὃπως ἡ ἱστορία ἒχει καταγράψει.


Ὃμως,τῷ καιρῷ ἐκείνῳ πάλι, σέ ἀντίθεση μέ τήν στάση του πρός τούς Ἑβραίους,παρήγγειλε νά βρίσκονται σέ ἐγρήγορση ἐκεῖνοι πού Τόν πίστεψαν, Τόν δέχτηκαν καί Τόν ἀγάπησαν, δηλαδή τούς Ὀρθοδόξους,ἕτοιμοι, ἐν παντί καιρῷ δεόμενοι, ὣστε ὃταν θά ἒβλεπαν τά στρατεύματα νά κυκλώνουν τήν Ἱερουσαλήμ, νά ἀπομακρυνθοῦν ἐγκαίρως καί νά κρυφτοῦν στίς σπηλιές καί στούς γύρω λόφους, δίνοντάς τους τήν ὑπόσχεση ὃτι Ἐκεῖνος θά μεριμνοῦσε καί θά τούς ἒσωζε ἀπό τήν φοβερή αὐτή δοκιμασία. Καί πράγματι ἒτσι ἒγινε. Αὐτό πού συνέβη εἶναι ὄντως ἐκπληκτικό. Οἱ Ὀρθόδοξοι, κλῆρος καί λαός,πού πίστευσαν τόν λόγο τοῦ Μεσσίου, ἀτενίζοντες τά στρατεύματα τοῦ Τίτου,ἒφυγαν ἒξω τῆς πόλεως Ἱερουσαλήμ καί σώθηκαν. Οἱ ἐχθροί Του δέ, πού Τόν ἀρνήθηκαν, βλέποντας τά στρατεύματα νά κυκλώνουν τήν πόλιν, παρέμειναν μέσα σέ αὐτήν καί στό Ναό, ἐλπίζοντες ὃτι θά σωθοῦν. Καί ὃπως ἀναφερθήκαμε πιό πάνω, τό ἀποτέλεσμα πού ἦταν τραγικό καί φοβερό, τό ἒχει ἤδη καταγράψει ἡ Ἱστορία. Πράγματι, δέν ἒμεινε λίθος ἐπί λίθου καί ὃλοι ὃσοι δέν Τόν πίστεψαν πέρασαν ἀπό στόματι μαχαίρας. Ὁ δέ Ναός καταστράφηκε καί παραμένει ἒτσι ἓως τῆς σήμερον.


Τηρουμένων λοιπόν τῶν ἀναλογιῶν, ἀγαπητοί μου Ὀρθόδοξοι ἀδελφοί, κλῆρε καί λαέ τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ καί τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ,ἀναρωτιέμαι μήπως τώρα εἶναι ἐπί θύραις ἡ ὣρα τῆς προφητείας τοῦ πατρός Παϊσίου γιά τήν μπόρα τήν δαιμονική.


Ὃσοι ἒχουν νοῦν Χριστοῦ καί εἶναι ἀκόλουθοι τῶν Ἁγίων, ἀντιλαμβάνονται ἀκριβῶς ὃτι αὐτά πού συμβαίνουν σήμερα δέν εἶναι ἁπλῶς θέατρον τοῦ παραλόγου, ὃπως μᾶς τσαμπουνίζουν ὃλοι στά μέσα μαζικῆς ἐνημέρωσης· ἀλλά τουναντίον, ἄνθρωποι πού ἀρνήθηκαν καί ἀρνοῦνται στήν πράξη τόν Χριστόν καί τήν διδασκαλίαν Του, κατήντησαν κατοικητήρια πολλῶν δαιμόνων,οἱ ὁποῖοι ὄχι μόνο κανοναρχοῦν τήν δική τους ζωή ἓως τῆς τελικῆς ἐξοντώσεώς τους, ἐπειδή οἱ δαίμονες δέν ἒχουν ἀγάπη, ἀλλά ἀλλοίμονον, παρασύρουν καί ὃσους τούς ἐμπιστεύονται ἤ θά τούς ἐμπιστευθοῦν τήν ζωή τους τίς ἑπόμενες ἡμέρες!


Καί γεννᾶται αἲφνης τό ἐρώτημα: «Τί μέλλει γενέσθαι; Τί ὀφείλουμε νά πράξουμε;»Εἶναι πολύ ἁπλό καί εὒκολο ἀδελφοί μου.


Ἂς μετανοήσουμε εἰλικρινά ὃλοι οἱ Ἓλληνες κι᾿ ἂς κλάψουμε. Καί ἐφ᾿ ὅσον ἐπιστρέψουμε στόν ἀληθινό Ποιμένα καί Ἐπίσκοπο τῶν ψυχῶν μας, τόν Ἰησοῦ Χριστό, τόν Βασιλέα τῶν βασιλευόντων καί Κύριο τῶν κυριευόντων, ἂς Τοῦ ζητήσουμε μέ καρδιακή προσευχή ταπεινά νά βοηθήσει τό ποίμνιό Του, τήν Ἐκκλησία Του, τήν πατρίδα μας, τόν κόσμο ὃλο, πού κεῖται στήν ἀπόλυτη ἀποστασία καί διαφθορά, ὣστε, εἰ δυνατόν, καί οἱ Εὐρωπαῖοι καί ὁλόκληρος ὁ κόσμος, νά βαπτισθοῦν ὀρθοδόξως καί νά ἀπομακρυνθοῦν ἀπό τήν πλάνη πού τούς δέρνει καί τούς καθιστᾶ σκληρόκαρδους καί ἀπάνθρωπους.


Μέ ἒκπληξη ἀκούσαμε, αὐτές τίς ἡμέρες, τί ζήτησε ἡ Εὐρωπαϊκή Ἕνωση ἀπό τήν Σλοβακία γιά νά γίνει μέλος της. Νά ἀρνηθοῦν, τούς εἶπαν, οἱ Σλοβάκοι τό ἐθιμικό τους δίκαιο καί νά νομοθετοῦν στό ἑξῆς σύμφωνα μέ τό Εὐρωπαϊκό Δίκαιο, μέ πρῶτο τόν νόμον γιά τήν νομιμοποίηση τῆς ὁμοφυλοφιλίας, ὃπως ἐπίσης καί τήν σιωπηλή ἀνοχή τους στά ἐγκλήματα τῆς παιδεραστίας, καθώς καί σέ κάθε σηπώδη καί βορβορώδη ἀνηθικότητα πού μαζί μέ τήν ἐκμετάλλευση τοῦ ἑνός πρός τόν ἂλλον πρυτανεύουν στήν Εὐρωπαϊκή κουλτούρα. Ἐσχάτως, σύμφωνα μέ τά ΜΜΕ, σέ ὃ,τι ἀφορᾶ τόν κυνεδισμό, ἀπέκτησαν συνήγορο, τόν Πρόεδρο τῶν ΗΠΑ, Ὀμπάμα. Τί νά πεῖ κανείς!!! Ἴσως ὁ πόνος καί τά δάκρυα θά δώσουν τή λύση παγκοσμίως.


Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, Υἱέ τοῦ Θεοῦ τοῦ Ζῶντος, ἐλέησον καί σῶσον ἡμᾶς καί τήν πατρίδα μας ἀπό τά ἐπερχόμενα δεινά πού καθαρά φαίνονται στόν ὁρίζοντα τῆς ἀνθρωπότητας καί τάχιστα ΚΑΤΑΦΘΑΝΟΥΝ. Ἀμήν.

Δείτε τι λένε οι Αγιορείτες Μοναχοί για τον άθεο Τσίπρα!

Αδελφοί μας Έλληνες Χριστιανοί, ας προσέξουμε τι κάνουμε. Να σκεφτούμε ποιο θα είναι το μέλλον αν βάλουμε να μας κυβερνήσουν οι κομμουνιστές.

Η Ιστορία δεν μας διδάσκει; Δεν καταστράφηκαν όλα τα κράτη όπου επεβλήθη; Δεν γνωρίζετε ότι τον κομμουνισμό τον δημιούργησαν οι Εβραίοι για να ισοπεδώσουν τις ενάντιες δυνάμεις για να μπορέσουν σιγά σιγά να κυριέψουν τον κόσμο;

Εβραίοι ήταν όλοι αυτοί που τον διέδωσαν, ο Μάρξ, ο Λένιν και οι λοιποί και μέσα στις θεωρίες, δήθεν υπέρ του λαού, έβαλα και το αγκίστρι του Διαβόλου, την αθεΐα
Στην πράξη όμως κυνήγησαν τον κόσμο με εκατομμύρια νεκρούς, αποδυνάμωσαν τις χώρες, έφεραν την φτώχεια, την πείνα και την κακομοιριά και το χειρότερο όλων, αφαίρεσαν δια της βίας την πίστη στον Θεό από τις ψυχές των πολιτών τους και επέβαλαν παντού την δυστυχία.

Για έναν, άθεο ή χλιαρό στην πίστη, αυτό ίσως δεν σημαίνει τίποτα, αλλά για ένα πιστό χριστιανό, πως είναι δυνατόν αυτό να το δέχεται και να συμβάλλει με την ψήφο του να γίνει αυτό το ολέθριο κακό στην πατρίδα μας;

Και όλα τα καλά του κόσμου να μας φέρει η αριστερά=άθεος κομμουνισμός, όταν είναι θεομάχος και πολεμάει την Εκκλησία και την χριστιανική πίστη και δηλώνει ότι θα βγάλει νόμους αντίχριστους και ασεβείς, ποιος πιστός χριστιανός δικαιολογείται να την ψηφίσει;

Ο Χριστός είπε ότι «περί παντός αργού(ματαίου) λόγου θα δώσουμε λόγο», αν συμβάλουμε να κυβερνήσει η ασεβής αριστερά και να έρθουν στην Ελλάδα τα πάνω κάτω, τι λόγο θα δώσουμε;

Κοιτάξτε τα πιστεύω τους και τις δηλώσεις τους. Δεν πιστεύουν στην ιστορία μας, όπως η Ρεπούση(χωρίς κυρία), τη Μικρασιατική καταστροφή, ούτε στη θρησκεία μας(χωρισμός κράτους και Εκκλησίας), ούτε στις αξίες και τα ήθη(γάμος ομοφυλοφίλων), ούτε στα έθιμα μας(κατάργηση παρελάσεων), ούτε στην οικογένεια(ελεύθερη συμβίωση), ούτε στα εθνικά συμφέροντα(υποστηρίζουν τους παράνομους λαθρομετανάστες και θα τους δώσουν Ελληνική ιθαγένεια), ούτε στα πατριωτικά θέματα(υποστηρίζουν τους Σκοπιανούς).

Μη τους πιστεύετε σε ότι λένε, διότι όπως έλεγε ο Χριστός τον διάβολο «αρχηγό του ψεύδους», έτσι και στον άθεο δεν μπορείς να έχεις καμία εμπιστοσύνη, διότι γι’αυτόν Θεός είναι το συμφέρον του και όπως έγραφε ο Ντοστογιέφσκι «όπου δεν υπάρχει Θεός τα πάντα επιτρέπονται», οπότε για τον άθεο κομμουνιστή οι εντολές του θεού του είναι να πετύχει το συμφέρον του με οποιοδήποτε τρόπο (ψέμα, απάτη, φόνο κ.α.π.). Από αυτά τα κόμματα βγαίνουν και οι τρομοκρατικές οργανώσεις, διότι αυτό είναι το ευαγγέλιο τους. Για τους αριστερούς Θεός, Πατρίδα και Έθνος είναι το κόμμα.

Ένας πιστός Χριστιανός τι δουλειά έχει σ’ αυτόν τον χώρο, που όλη η ιστορία του είναι βαμμένη με αίμα;

Να μας συγχωρέσουν οι πιστοί χριστιανοί που ψηφίζουν αριστερά, φυσικά δεν είναι ίδιοι με τους άθεους, διότι έχουν τον Θεό μέσα τους, αλλά όταν ψηφίζουν τους αντίχριστους , δεν γίνονται συνένοχοι, έστω εν αγνοία τους;

Θέλεις ν’ αλλάξεις την κατάσταση στην Ελλάδα; Ποιος θα το κάνει; Ο Τσίπρας που πήγε τρεις φορές στην Αμερική και έλαβε από το «σύστημα» το χρίσμα να κυβερνήσει, που πριν τις εκλογές του Ιουνίου έλεγε να φύγουμε από το μνημόνιο και στις εκλογές που ανέβασε το ποσοστό του και πλησίασε την πρωθυπουργία έλεγε απλά ν’ αλλάξουμε την συμφωνία του μνημονίου, δηλαδή παραμύθια.

Μ’ όλα αυτά δεν θέλουμε αν πούμε ότι η δεξιά είναι σωστή και καθαρή, ίσα ίσα θέλουμε να πούμε, όπως το ξανά είπαμε : «προδομένε χριστιανικέ λαέ της Ελλάδος, άφησε επιτέλους τα ψευτοκόμματα που τόσα χρόνια σ’ εξαπατούν και σε κάνουν κομμάτια(σε χωρίζουν) και ένωσε τις τεράστιες δυνάμεις σου για να σώσεις την Πατρίδα σου και το Έθνος σου που τ’αφανίζουν ο σκοτεινές δυνάμεις μέρα με την μέρα»

  Αγιορείτες Μοναχοί

Ο χρόνος σε φάση ευλογίας

Ο χρόνος σε φάση ευλογίας

Χριστάκης Ευσταθίου, Θεολόγος «Απέσταλκέ με…κηρύξαι ενιαυτόν Κυρίου δεκτόν» Η Εκκλησία μέσα από τη σοφία της ξεδιπλώνει μπροστά μας τις πιο ευλογημένες προοπτικές, προκειμένου να επιτυγχάνεται μια αρμονική συνύπαρξη της ζωής μας με τον ανώτερο προορισμό στον οποίο μάς έταξε η αγάπη του Θεού. Σήμερα, λοιπόν, η μητέρα μας Εκκλησία μάς ξανοίγει στους ορίζοντες του καινούργιου, οι οποίοι παραπέμπουν σε ανεπανάληπτες ευκαιρίες για να επανατοποθετήσουμε τον εαυτό μας με μεγαλύτερη αξιοπιστία και σιγουριά στις σταθερές της αιωνιότητας. Να επιτρέψουμε δηλαδή σ’ αυτόν να βιώνει τον χρόνο, όχι βέβαια στον εφιάλτη της ανασφάλειας της φθοράς και του θανάτου –στοιχεία που ζώνουν από παντού στην καθημερινή μας ζωή- αλλά ως εμπειρία και πρόγευση του αιωνίου, δηλαδή της παρουσίας του Θεού σε κάθε στιγμή και σε κάθε μας βήμα.

Το νόημα της ημέρας εστιάζεται στην υψηλή πρόσκληση που μάς απευθύνει η Εκκλησία να βιώσουμε τον χρόνο στην προοπτική και την αιώνια αξία του καινούργιου. Εορτάζει την 1η Σεπτεμβρίου ως αρχή της Ινδίκτου, δηλαδή του νέου εκκλησιαστικού έτους, όπως καθιερώθηκε εδώ και πολλούς αιώνες. Η σημασία της Ινδίκτου, όπως αυτή πέρασε και στα ρωμαϊκά χρόνια, συνίστατο στην απαρχή του νέου έτους από άποψης χρόνου. Οι Ρωμαίοι προσδιόριζαν το νέο χρόνο και τον συνέδεαν με γεωργικές δραστηριότητες και ειδικότερα με τη σπορά. Ο ενιαυτός είναι δανεισμένος από το ομηρικό ρήμα «ενιαύω», που σημαίνει αναπαύομαι, ξεκουράζομαι. Στην Παλαιά Διαθήκη και ειδικότερα στο Λευιτικό , εντοπίζεται διάταξη, η οποία χαρακτηρίζει άγιο κάθε «ιωβηλαίο» έτος, δηλαδή το πεντηκοστό έτος που έρχεται ως επιστέγασμα επτά εβδομάδων ετών. Η είσοδος του αγίου έτους σημαινόταν με σάλπιγγες και προσελάμβανε ένα χαρούμενο και ευφρόσυνο χαρακτήρα. Κάθε 50 χρόνια με σκοπό την αποκατάσταση της κοινωνικής συνοχής απελευθερώνονταν οι Εβραίοι δούλοι, χαρίζονταν δυσβάστακτα χρέη και επίσης τα διάφορα προϊόντα δεν συγκεντρώνονταν πλέον στις αποθήκες των μεγαλοϊδιοκτητών, αλλά είχε πρόσβαση σ’ αυτά όλος ο κόσμος και κυρίως οι πτωχοί άνθρωποι.

Ποιοτικό περιεχόμενο

Πώς όμως συνδέονται τα γεγονότα με τον Χριστό και την Εκκλησία; Ένας πρώτος συσχετισμός εξακριβώνεται αν καταφύγει κάποιος στα Προφητικά βιβλία της Παλαιάς Διαθήκης. Ο προφήτης Ησαϊας αναφέρει για το Μεσσία: «Πνεύμα Κυρίου επ’ εμέ, ού ένεκεν έχρισέ με, ευαγγελίσασθαι πτωχοίς απέσταλκέ με…κηρύξαι ενιαυτόν Κυρίου δεκτόν». Σύμφωνα με τους προφητικούς αυτούς λόγους, ο «ενιαυτός του Κυρίου» αποβλέπει όχι μόνο στην τακτοποίηση υλικών αγαθών και βιοτικών μεριμνών αλλά στην πνευματική ανύψωση του ανθρώπου. Την ένταξή του δηλαδή στην προοπτική της αιωνιότητας. Σε μια τροχιά που ο χρόνος παύει πλέον να κυλά μέσα στην τραγικότητα και τον εφιάλτη της φθοράς και του θανάτου, αλλά αναδεικνύεται ως ροή ευκαιριών για ν’ ανυψωθεί υπαρξιακά ο άνθρωπος και ν’ αναπαύεται αιωνίως στις αγκάλες της αγάπης του Θεού. Τότε ο καινούργιος χρόνος κηρυσσόταν ως έτος αφέσεως των χρεών και άλλων συναφών υποχρεώσεων. Απελευθερώνονταν οι άνθρωποι από δυσβάστακτα βάρη και χρέη που τους γονάτιζαν και τους οδηγούσαν σε συνθήκες εξαθλίωσης. Όπως βλέπουμε δυστυχώς να συμβαίνει και σήμερα με την κρίση που μαστίζει την ανθρωπότητα, όχι μόνο σε οικονομικό αλλά κυρίως σε πνευματικό επίπεδο. Ο χρόνος στον χώρο της Εκκλησίας είναι πάντα καινούργιος και αποκτά ένα βαθύτερο περιεχόμενο, πέραν από ένα ανιαρό και επιφανειακό πέρασμά του. Με την αξιοποίησή του ο άνθρωπος απελευθερώνεται τώρα από τα δεσμά της αμαρτίας και καταξιώνεται ως πρόσωπο, με την ανεκτίμητη αξία του ως εικόνα του Θεού. Γιατί ακριβώς αξιώνεται να εγκολπώνεται την αγάπη Του σε μια συναρπαστική και βαθιά υπαρκτική συνάντηση μαζί Του.

"Ο ΜΕΓΙΣΤΟΣ ΤΡΑΠΕΖΙΤΗΣ ΠΟΥ ΘΑ ΑΝΑΣΤΗΣΕΙ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΜΑΣ ΚΑΛΕΙ"

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ

ΤΙΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΠΟΥ ΓΡΑΦΩ ΟΛΟΣ Ο ΠΛΑΝΗΤΗΣ ΑΡΧΙΣΕ ΝΑ ΚΛΟΝΙΖΕΤΑΙ ΑΦΟΥ ΟΙ ΠΗΛΙΝΟΙ "ΣΤΥΛΟΙ" ΠΟΥ ΣΤΗΡΙΖΕΤΑΙ ΑΙΩΝΕΣ ΤΩΡΑ ΤΡΙΖΟΥΝ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΑ ΚΑΙ ΑΡΧΙΖΟΥΝ ΝΑ ΔΙΑΛΥΟΝΤΑΙ.
ΤΡΑΠΕΖΕΣ, ΧΡΗΜΑΤΙΣΤΗΡΙΑ, ΚΕΦΑΛΑΙΑ, ΤΖΟΓΑΔΟΡΟΙ ΤΟΥ ΧΡΗΜΑΤΟΣ, ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙΣ "ΥΠΑΛΛΗΛΟΙ" ΤΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΣΕ ΑΝΑΒΡΑΣΜΟ ...ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ; ΓΙΑΤΙ ΤΑΧΑ Η ΜΙΚΡΗ ΕΛΛΑΔΑ ΠΡΟΚΑΛΕΙ ΣΕΙΣΜΟ ΜΕ ΟΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ Σ' ΑΥΤΗΝ ΚΑΙ ΔΗΘΕΝ "ΕΞ ΑΙΤΙΑΣ ΤΗΣ".
ΚΙ ΕΜΕΙΣ ΕΔΩ ΣΑΣΤΙΣΜΕΝΟΙ ΨΑΧΝΟΥΜΕ ΚΑΙ ΨΑΧΝΟΜΑΣΤΕ...ΣΤΕΚΟΜΑΣΤΕ ΣΤΙΣ ΟΥΡΕΣ ΓΙΑ 60€...ΓΙΑΤΙ ΑΡΑΓΕ;;!!! ΓΙΑ ΝΑ "ΣΩΘΟΥΜΕ"...ΠΩΣ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΤΩΡΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΟΣΟΙ ΕΧΟΥΝ ΚΑΙ ΝΟΙΑΖΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΤΟ ΠΟΡΤΟΦΟΛΙ ΤΟΥΣ; ΦΘΑΝΟΥΝ ΝΑ ΖΗΣΟΥΝ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΜΕ ΑΥΤΑ;...ΔΗΛΑΔΗ ΜΕ 1800 ΤΟΝ ΜΗΝΑ;;!!! ΑΡΑΓΕ..ΑΝ ΔΕΝ ΑΡΚΟΥΝ ΑΥΤΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΕΜΑΣ ΑΡΚΟΥΝ ΣΕ ΕΚΕΙΝΟΥΣ ΠΟΥ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΕΧΟΥΝ 60€ ΟΛΟΝ ΤΟΝ ΜΗΝΑ;;!!
ΤΙ ΕΓΙΝΕ ΤΩΡΑ; ΨΑΧΝΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΤΡΑΠΕΖΙΤΕΣ; ΜΑΣ ΦΤΑΙΝΕ ΟΙ ΚΥΒΕΡΝΩΝΤΕΣ; ΜΑΣ ΦΤΑΙΝΕ ΟΣΟΙ ΚΥΒΕΡΝΗΣΑΝ ΚΑΙ ΚΥΒΕΡΝΟΥΝ; ΜΑΣ ΦΤΑΙΝΕ ΟΙ ΞΕΝΟΙ; ΜΑΣ ΦΤΑΙΕΙ ΤΙ ..ΑΡΑΓΕ;;;
ΚΙ ΟΜΩΣ ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΡΑΠΕΖΑ...ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΡΑΠΕΖΙΤΗΣ...ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΤΡΑΠΕΖΑΣ , ΥΠΑΡΧΕΙ Η ΠΙΟ ΙΣΧΥΡΗ ΓΥΝΑΙΚΑ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΠΟΥ ΜΑΣ ΑΓΑΠΑ...,ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΜΕΣΙΤΕΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΣΤΗΡΙΖΟΥΝ,...ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΑΝΙΣΧΥΡΗ SECURITY,...ΝΑ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΣΕΙ,...ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΟ ΛΑΒΕΙΝ...!!!!
ΑΠΛΑ ΠΗΓΑΙΝΕΤΕ ΣΕ ΚΑΠΟΙΟ ΑΠΟ ΤΑ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑΤΑ..., ΖΗΤΕΙΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΪΣΤΑΜΕΝΟ,...ΑΝΟΙΞΤΕ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΣΑΣ ΚΑΙ ΠΕΙΤΕ ΓΙΑΤΙ ΖΗΤΑΤΕ ΒΟΗΘΕΙΑ...ΑΡΚΕΙ ΠΡΩΤΑ ΝΑ ΠΕΙΤΕ ΤΙ ΕΦΤΑΙΞΕ...ΑΥΤΟΣ ΘΑ ΣΑΣ ΑΚΟΥΣΕΙ ΚΑΙ ΑΠΛΑ ΘΑ ΜΕΤΑΦΕΡΕΙ ΤΟ ΑΙΤΗΜΑ ΣΑΣ , ΖΗΤΩΝΤΑΣ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ ΝΑ ΚΑΤΑΝΟΗΘΟΥΝ ΤΑ ΣΦΑΛΜΑΤΑ ΣΑΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΝΑΓΚΕΣ ΣΑΣ ΣΤΟΝ ΚΕΝΤΡΙΚΟ ΤΡΑΠΕΖΙΤΗ....ΜΕΤΑ ΠΕΡΑΣΤΕ ΑΠΟ ΤΟ ΓΚΙΣΕ ΤΗΣ ΤΡΑΠΕΖΑΣ ΚΑΙ ΘΑ ΛΑΒΕΤΕ ...
ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ ΖΗΤΕΙΣΤΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΙΧΥΡΟΤΕΡΗ ΜΕΣΙΤΡΙΑ ΝΑ ΠΕΙ ΕΝΑΝ ΚΑΛΟ ΛΟΓΟ ΣΤΟΝ ΤΡΑΠΕΖΙΤΗ...ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΣΤΗΝ ΙΔΙΑ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΜΕΣΙΤΕΣ ΠΟΥ Ο ΤΡΑΠΕΖΙΤΗΣ ΑΚΟΥΕΙ...
ΚΑΙ ΤΟΤΕ ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΣΙΓΟΥΡΟΙ ΠΩΣ ΑΝ ΤΑ ΠΡΑΞΑΤΕ ΣΩΣΤΑ...ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΤΕ ΝΑ ΚΟΡΟΙΔΕΨΕΤΕ...ΚΑΙ ΑΦΟΥ ΑΠΟΦΑΣΙΣΜΕΝΟΙ ΠΡΟΧΩΡΗΣΕΤΕ ΣΤΙΣ ΔΕΟΥΣΕΣ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΕΙΣ ΔΕΝ ΘΑ ΣΑΣ ΛΕΙΨΕΙ ΤΙΠΟΤΕ...
ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΝΑ ΔΩΣΩ ΤΙΣ ΑΝΑΓΚΑΙΕΣ ΔΙΕΥΚΡΙΝΙΣΕΙΣ ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ ΔΕΝ ΕΤΥΧΕ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΝ...
Ο ΠΑΜΜΕΓΙΣΤΟΣ ΤΡΑΠΕΖΙΤΗΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ...ΜΕΣΙΤΡΙΑ Η ΙΣΧΥΡΟΤΕΡΗ ΓΥΝΑΙΚΑ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ..Η ΠΑΝΑΓΙΑ...ΜΕΣΙΤΕΣ ΟΙ ΑΓΙΟΙ ...SECURITY ΟΙ ΑΓΓΕΛΟΙ ΜΑΣ,...ΠΑΡΑΡΤΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΤΡΑΠΕΖΑΣ ΟΙ ΕΚΚΛΗΣΙΕΣ ΜΑΣ,...ΠΡΟΪΣΤΑΜΕΝΟΙ ΟΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΙ ΜΑΣ,...ΛΑΒΕΙΝ Η ΧΑΡΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΘΕΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΟΛΟΘΕΡΜΗ ΚΑΙ ΕΙΛΙΚΡΙΝΗ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ ΚΑΙ ΜΕΤΑΜΕΛΕΙΑ, ΓΚΙΣΕ Η ΑΓΙΑ ΤΡΑΠΕΖΑ ΚΑΙ ΤΑΜΕΙΕΣ ΟΙ ΙΕΡΕΙΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΜΕΤΑΛΑΜΒΑΝΟΥΝ...
ΟΤΑΝ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΙ Η ΕΛΛΑΔΑ ΣΥΝΕΛΘΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΖΑΛΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΠΕΛΠΙΣΙΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΦΘΑΣΑΝ ΟΙ ΤΟΚΟΓΛΥΦΟΙ ΥΠΑΛΛΗΛΟΙ - ΥΠΗΡΕΤΕΣ ΤΟΥ ΕΩΣΦΟΡΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΤΑΞΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ ΤΟΤΕ ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΒΕΒΑΙΟΙ ΠΩΣ "ΠΛΟΥΣΙΟΙ ΕΠΤΩΧΕΥΣΑΝ ΚΑΙ ΕΠΕΙΝΑΣΑΝ ΟΙ ΔΕ ΕΚΖΗΤΟΥΝΤΕΣ ΤΟΝ ΚΥΡΙΟΝ ΟΥΚ ΕΛΛΑΤΩΘΗΣΟΝΤΑΙ ΠΑΝΤΟΣ ΑΓΑΘΟΥ"
ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΠΟΛΛΑ...Ο ΚΟΣΜΟΣ ΘΑ ΚΛΟΝΙΣΘΕΙ ΣΥΝΘΕΜΕΛΑ...Ο ΘΕΟΣ ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΘΑ ΑΦΗΣΕΙ ΤΟ ΠΛΑΣΜΑ ΤΟΥ...ΑΡΚΕΙ ΝΑ ΤΟΝ ΑΝΑΖΗΤΗΣΟΥΜΕ ..ΟΠΩΣ ΜΑΣ ΕΔΩΣΕ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΕΛΕΥΘΕΡΑ ΝΑ ΠΡΑΤΤΟΥΜΕ ΑΡΚΕΙ ΝΑ ΤΟ ΑΠΟΦΑΣΙΣΟΥΜΕ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΕΛΕΥΘΕΡΑ !!!

+++

Αναρτήθηκε από ANARGYROS στις Δευτέρα, Ιουνίου 29, 2015

"ΤΡΟΜΕΡΕΣ ΑΝΑΦΟΡΕΣ ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΑ ΑΣΚΗΤΗ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΓΓΑΙΟ ΟΡΟΣ - Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΑΠΕΤΡΕΨΕ ΤΟ ΣΕΙΣΜΟ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ"

ΝΑ ΠΟΙΑ ΕΣΤΡΕΨΕ ΤΟ ΣΕΙΣΜΟ ΣΤΟ ΝΕΠΑΛ !!!

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ. ..Ο ΕΡΧΟΜΕΝΟΣ ΠΡΟΣ ΜΕ ΟΥ ΜΗ ΠΕΙΝΑΣΗ ΚΑΙ Ο ΠΙΣΤΕΥΩΝ ΕΙΣ ΕΜΕ ΟΥ ΜΗ ΔΙΨΗΣΗ ΠΩΠΟΤΕ! (ΙΩΑΝ 6,35)

ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΟΣ ΟΣΟ ΠΟΤΕ Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΑΣΚΗΤΗΣ ΤΟΥ ΠΑΓΓΑΙΟΥ ΌΡΟΥΣ.

ΈΡΧΕΤΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΠΕΙΝΑ.

ΤΙ ΛΕΕΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΚΑΙ ΤΙ ΑΛΛΑΓΕΣ ΠΡΟΜΗΝΥΟΝΤΑΙ ΣΤΗΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗ ΗΓΕΣΙΑ ΤΟΥ ΤΟΠΟΥ. Η ΕΛΛΑΣ ΘΑ ΚΛΟΝΙΣΘΕΙ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΣΤΑΧΤΕΣ ΘΑ ΑΝΑΓΕΝΝΗΘΕΙ.

Το χωράφι του Θεού πού φέρει την ονομασία 'Ελλάς δεν αποδίδει έδώ καί πολλές δεκαετίες τούς αναμενόμενους από τον ουρανό γλυκούς καρπούς, όπως παλαιό. Θέλει τάχιστη ανανέωση. Θέλει με το υνί όργωμα, δηλαδή βαθύ όργωμα για να ανασάνει καί να πάρει ζωή το χώμα. Θέλει τάχιστη απομάκρυνση των ζιζανίων εκείνων πού πνίγουν σχεδόν εν τη γενέσει τους τά στάχυα, εμποδίζοντας τήν ανάπτυξή τους καί τήν καρποφορία τους. Ό καλός Θεός, δεν θα επιτρέψει το καλύτερο «φιλέτο» όπως είθισται να λέμε, αυτό πού του πρόσφερε δηλαδή τούς πιο γλυκούς χυμούς να μαραζώσει καί ολότελα να ξεραθεί.

 Καί κατά το παράδειγμα του καλού γεωργού θα κάνει το παν για να το καταστήσει καί πάλι πόση θυσία καρποφόρο.

Ποιά είναι όμως τά ζιζάνια που καθιστούν άγονο το χωράφι; Είναι το αυξανόμενο φρούτο τής αθεΐας με το όποιο δυστυχώς τρέφονται ακόμη καί πρόεδροι, πρωθυπουργοί, υπουργοί τής πατρίδας μας... Είναι το μουχλιασμένο φρούτο τής ολιγοπιστίας καί εν γένει τής μάστιγας τής χλιαρότητας στη σχέση μας με τον Πανάγαθο Θεό φρούτο πού μάς ταυτίζει με τά υλικά άγαθά, μάς προσκολλά στα γήινα καί εφήμερα καί μάς κάνει να γυρίζουμε τήν πλάτη στα αιώνια καί τά ουράνια. Είναι το φρούτο πού καθιστά ατροφικές καί πεινασμένες τις ψυχές μας καί μάς στερεί τήν πραγματική ευτυχία.

Γιατί σήμερα περισσότερο από κάθε άλλη φορά διαπιστώνεται πώς πνευματική κατά κόρον ξηρασία μαστίζει τον ευλογημένο αυτόν τόπο καί αυτή αποτελεί τη βασική αιτία κάθε κρίσεως, οικονομικής, οικογενειακής, πολιτικής. Ακόμη καί στον εκκλησιαστικό χώρο, όπου θα έπρεπε να κυριαρχεί ή ανιδιοτελής Αγάπη, όπως αυτή διδάσκεται από τις ευαγγελικές διδαχές δυστυχώς επικρατεί ό άκρατος φαρισαϊσμός. Καί ό φαρισαϊσμός αυτός σταυρώνει καθημερινά τον Κύριο τής Ζωής, τον Ιησού Χριστό στερώντας τήν Ανάσταση καί το φώς από τον ξακουστό στην οικουμένη, έδώ καί αιώνες τόπο που ονομάζεται 'Ελλάς. Είναι κοινά πλέον αποδεκτό από όλους ότι ή Ελλάδα πού πάντοτε ξεχώριζε γιατί προτιμούσε τη συμπόρευση με το Φώς τώρα υποφέρει γιατί αγκάλιασε το Σκότος καί όλα τά συναφή με αυτό. Κυλιέται στο βούρκο μαζί με τά κάθε λογής εγχώρια καί αλλοδαπά γουρούνια. Γι’ αυτό κλυδωνίζεται καί υποφέρει...», τόνισε σύγχρονος γέροντας ασκητής του Παγγαίου Όρους!

Καί πρόσθεσε: «Γράψτε το για να το μάθουν καί να το κατανοήσουν όλοι οι "Έλληνες καί ειδικά οι Αθηναίοι. Γράψτε το με κεφαλαία. Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΑΣ ΓΛΥΤΩΣΕ ΑΠΟ ΜΕΓΑΛΟ ΣΕΙΣΜΟ. Ή έλευση τής Δέσποινας Κυρίας Θεοτόκου τής Ίεροσολυμίτισσας στην Αθήνα κάθε άλλο παρά τυχαία ήταν. 

Ή Προστάτιδα του Έθνους τών 'Ελλήνων έφθασε στην πρωτεύουσα ανταποκρινόμενη στην ικετευτική πρόσκληση πού τής απεύθυνε ό Άγιος Διονύσιος ό Αεροπαγίτης. Ήταν το κατάλληλο φάρμακο, στην πιο κατάλληλη καί κρίσιμη περίοδο. Το φάρμακο πού αποδυνάμωσε καί εξουδετέρωσε τον Αντίδικο, ό όποιος ήταν έτοιμος να πατήσει τη σκανδάλη πού θα προκαλούσε όχι δεκάδες αλλά εκατομμύρια θανάτους. Καί τήν παράταση αυτή ό Χριστός μας τήν παραχώρησε μέσω τής Μητρός Του για να μετανοήσουμε όλοι καί πρωτίστως ό ομιλών. Καί ή μετάνοια έχει να κάνει όχι με το πού πας καί βαδίζεις, ούτε με το πώς ζεις, ούτε αν βοηθάς τούς άλλους. Αυτό δεν έχουν ιδιαίτερη σημασία. "Ένα έχει σημασία. Το ποιόν καί το ποσόν τής Αγάπη πού δίνεις παντού χωρίς διακρίσεις. Ή πίστη είναι υπόθεση τής καρδιάς καί εμείς δυστυχώς το ξεχνάμε. Κι γι' αυτό ταλανιζόμαστε σέ προσωπικό, οικογενειακό, φιλικό, κοινωνικό, οικονομικό, πολιτικό επίπεδο. ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΑΜΕΣΗ ΑΦΥΠΝΙΣΗ ΤΩΝ ΣΥΝΕΙΔΗΣΕΩΝ ΚΑΙ ΟΧΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΠΑΝΙΚΟΥ»

Τά λόγια του γέροντα ασκητή του Παγγαίου Όρους, ό όποιος έλυσε έπειτα από μήνες τη συνειδητή επιλογή τής σιωπής προμηνύουν πολύ ραγδαίες εξελίξεις. Προμηνύουν σκληρά γεγονότα καί πολλαπλές δυσκολίες, οι όποιες θα συμβάλουν έτσι ώστε να ξεχωρίσει ή ήρα από το στάρι. Δεν σάς κρύβω πώς τον ρώτησα καί για την τύχη τής παρούσας κυβέρνησης πού διεξάγει σκληρές διαπραγματεύσεις με τούς δανειστές καί τούς λοιπούς δυνάστες τής πατρίδας.

«Κοίταξε πού είπε με νόημα τι  γινόταν κα¬ το παρελθόν, όταν δηλαδή ό παλαιός Ισραήλ παρέκλινε του ορθού δρόμου τής ταπείνωσης καί των εντολών τού θεού. Έρχονταν οι Φιλισταίοι ή οι Ασσύριοι, ή οι Βαβυλώνιοι καί τούς αιχμαλώτιζαν μέχρι να συνετισθούν καί να αλλάξουν ρότα. Το ίδιο γίνεται καί σήμερα. Τη θέση των Φιλισταίων καί των υπολοίπων δυναστών έχουν πάρει οι Ευρωπαίοι καί οι μεγαλο-τραπεζίτες. Από τήν άλλη υπήρξαν άρχοντες βασιλιάδες στην Ελλάδα ανέντιμοι καί πονηροί ώς οι όφεις. Υποκριτές πού ξεπέρασαν τούς Φαρισαίους πρωθυπουργοί καί πρόεδροι, φιλοτομαριστές υπουργοί καί κάθε λογής τύποι χωρίς τσίπα είχαν στρώσει το χαλί τού ολισθηρού δρόμου χωρίς επιστροφή. Το ίδιο κάνουν καί οι παρόντες άρχοντες με άλλο φυσικά τρόπο. 

Κι αυτοί θα πέσουν πολύ γρήγορα εάν δεν εγκαταλείψουν -πράγμα δύσκολο- το φρούτο τής αθεΐας, το όποιο καθορίζει το πώς να πορεύονται. 'Ο Θεός όμως αφουγκράστηκε πολλούς αγίους πού κρύβονται επιμελώς καί πολύ σύντομα από τις στάχτες, όπως καί παλιά θα δώσει ηγέτη άξιο να κυβερνήσει τήν Ελλάδα. 0ά δώσει ακόμη καί άγιο θρησκευτικό ηγέτη πού θα αναλάβει να ανοικοδομήσει τον τόπο πνευματικά δίδοντας τέλος στην πολιτική τής αρπαχτείς, τών φονικών-καταστρεπτικών συμβιβασμών καί τής ιδιοτέλειας. Μπορεί να μηχανεύονται οι κύκλοι τής ανομίας να αναδείξουν θρησκευτικό ηγέτη φιλικά προσκείμενο στον παπισμό για να εξυπηρετηθούν τά υπό το μόδιον καταστροφικά για τήν Ορθοδοξία μας σχέδια τους καί να μάς οδηγήσουν στη σταδιακή αποδοχή τής πανθρησκείας αλλά ό Θεός ας γνωρίζουν καλά έχει αλλά σχέδια πού θα τούς αιφνιδιάσουν δυσάρεστα εκείνους πού τρέφουν κούφιες προσδοκίες καί ευχάριστα το πιστό

λαό».

Από ότι άλλωστε διαπιστώνεται από το πολιτικό καί κοινωνικό επίπεδο απορρέει μία περίεργη αναμονή πού σ’ άλλους προκαλεί φόβο, σ’ άλλους ανεξήγητο πανικό καί σ’ άλλους εξαντλεί τά λιγοστά αποθέματα τής υπομονής. Τά ανωτέρω δυστυχώς φανερώνουν τις επερχόμενες εξελίξεις καί ουσιαστικά μάς θέτουν ενώπιο-ένωπίω με γεγονότα κατά τά όποια θα δοκιμαστούν οι αντοχές μας. Μία εξ αυτών τών δυσκολιών μετά βεβαιότητας μπορούμε να επισημάνουμε ότι θα είναι ή πείνα. Εύλογα θα ρωτήσετε από πού προέρχεται αυτή ή βεβαιότητα; Μα ακριβώς από τά λόγια τού Χριστού μας στο κατά Ιωάννη Ευαγγέλιο καί συγκεκριμένα στο έκτο κεφάλαιο. Αυτός πού θα είναι κοντά μου καί θα πιστέψει ούτε θα πεινάσει ούτε θα διψάσει. Αυτός πού δεν είναι όμως καί θα πεινάσει καί θα διψάσει. Καί σήμερα ό ελληνικός λαός στην πλειονότητά του δεν θέλει να είναι κοντά στον Χριστό ούτε να πιστέψει σ’ αυτόν! Ζει μακράν τής ταπείνωσης καί τής μετάνοιας πού τρέφουν τήν ψυχή.

 Καί όταν χορταίνει ή ψυχή από τά φαγητά πού τήν τρέφουν (αρετές καί πίστη), τότε τρέφεται καί το σώμα. 'Η συνεχιζόμενη πορεία προς τήν αμαρτία τού ελληνικού λαού φέρνει τά επερχόμενα δεινά καί τις φοβερές μάστιγες ώς συνειδητή επιλογή μας... Καί οι πιστοί χριστιανοί δεν έχουν να φοβηθούν τίποτε ακόμη καί όταν τά βουνά μετακινούνται στις καρδιές τών θαλασσών καί ταράσσεται συθέμελα ή γη αν φυσικά μείνουν αγκιστρωμένοι στο άρμα τής Ζωής καί τού Φωτός, στο άρμα τού Μονογενούς Υιού καί Σωτήρος ήμών Ιησού Χριστού. Καί ας μην λησμονούμε ότι «ό Θεός ήμών καταφυγή καί δύναμις, βοηθός εν θλίψεσι ταις εύρούσαις ημάς σφόδρα» (Ψάλμ. 45,1).

ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΑΜΕΣΗ ΑΦΥΠΝΙΣΗ ΤΩΝ ΣΥΝΕΙΔΗΣΕΩΝ ΚΑΙ ΟΧΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΠΑΝΙΚΟΥ»

+++

ΠΗΓΗ

http://apantaortodoxias.blogspot.gr/

Αναρτήθηκε από ANARGYROS στις Δευτέρα, Μαΐου 11, 2015